xián wáng
xián liáng
xián shū
xián liàng
xián fǔ
xián zǎi
xián mín
xián láng
xián gē
xián chēng
xián cóng
xián zhòng
xián zūn
xián qīng
xián shǒu
xián jūn
xián qì
xián hé
xián jí
xián cái
xián jié
xián mèi
xián jùn
xián lù
xián cí
xián liáo
xián bǐ
xián huò
xián yàn
xián shèng
xián jùn
xián chuán
xián dì
xián xiào
xián guī
xián pì
xián zhě
xián yuàn
xián zhòng
xián shí
xián dōng
xián líng
xián zhì
xián kǔn
xián kē
xián shì
xián huì
xián zhé
xián zuǒ
xián péng
xián mén
xián lì
xián gōng
xián cāo
xián néng
xián yǒng
xián jiāng
xián xīng
xián huì
xián yùn
xián fān
xián háo
xián dù
xián huì
xián wēn
xián yì
xián guān
xián yùn
xián máo
xián lìng
xián cái
xián píng
xián shǒu
xián yì
xián bó
xián qīn
xián fàn
xián rén
xián shì
xián dòu
xián kě
xián láo
xián míng
xián shàn
xián dá
xián kuài
xián zǐ
xián jié
xián jiē
xián mù
xián ǒu
xián chén
xián wǔ
xián fū
xián měi
xián xiàng
xián hǎo
xián qī
xián dé
xián hòu
xián hòu
xián shū
xián míng
xián shèng
xián bèi
xián jùn
xián mán
xián kuā
⒈ 贤弟。对他人兄弟的敬称。
引清蒲松龄《聊斋志异·阿英》：“女曰：‘狼疾之人，不能操箕帚矣。当别为贤仲图之。’”
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
仲读音：zhòng仲zhòng(1)（形）地位居中的：～裁。(2)（名）指一季的第二个月。参看“孟”、“季”：～春｜～秋。(3)（名）在弟兄排行里代表第二：～弟｜～兄。(4)姓。