xián guān
xián jié
xián cái
xián jié
xián qīng
xián fàn
xián shèng
xián hé
xián chén
xián mén
xián zhě
xián shí
xián hòu
xián yì
xián shàn
xián máo
xián jiāng
xián dōng
xián zūn
xián mèi
xián kē
xián shū
xián cái
xián cí
xián láo
xián kuài
xián zǎi
xián chēng
xián gōng
xián xiào
xián líng
xián wǔ
xián lìng
xián yùn
xián shǒu
xián huì
xián shèng
xián yùn
xián shì
xián liáng
xián liáo
xián zuǒ
xián yǒng
xián lì
xián zǐ
xián mán
xián píng
xián lù
xián láng
xián jí
xián zhòng
xián liàng
xián yì
xián jùn
xián bó
xián shū
xián dòu
xián mín
xián xiàng
xián cāo
xián jùn
xián háo
xián jùn
xián dù
xián chuán
xián rén
xián qī
xián měi
xián kě
xián míng
xián xīng
xián míng
xián hòu
xián fǔ
xián qì
xián fān
xián zhì
xián pì
xián yuàn
xián bèi
xián shì
xián kuā
xián gē
xián zhé
xián mù
xián shǒu
xián ǒu
xián cóng
xián bǐ
xián dá
xián dé
xián zhòng
xián péng
xián wēn
xián yàn
xián huì
xián jūn
xián huò
xián jiē
xián néng
xián kǔn
xián fū
xián qīn
xián guī
xián huì
xián dì
xián wáng
xián hǎo
cháo yàn
zhé yàn
liè yàn
xī yàn
bāng yàn
hòu yàn
qún yàn
guī yàn
máo yàn
wěi yàn
fú yàn
míng yàn
jùn yàn
qiào yàn
xián yàn
mào yàn
jùn yàn
yīng yàn
qián yàn
wǎng yàn
wén yàn
cái yàn
kuí yàn
jùn yàn
lí yàn
měi yàn
jùn yàn
shuò yàn
cái yàn
yì yàn
háo yàn
⒈ 德才俱佳的人。
引《晋书·忠义传·嵇含》：“帝壻王弘远华池丰屋，广延贤彦。”
唐李白《献从叔当涂宰阳冰》诗：“弱冠燕赵来，贤彦多逢迎。”
《旧唐书·高骈传》：“且唐虞之世，未必尽是忠良；今巖野之间，安得不遗贤彦。”
贤能才俊之士。《晋书．卷八九．忠义传．嵇绍传》：「帝婿王弘远华池丰屋，广延贤彦。」也作「贤士」。
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
彦读音：yàn彦yàn（名）古代指有才德的人。