xián huì
xián ǒu
xián jùn
xián dòu
xián guān
xián chēng
xián shǒu
xián gē
xián lìng
xián yuàn
xián kě
xián míng
xián zhòng
xián yàn
xián wǔ
xián huì
xián píng
xián hòu
xián liáo
xián dōng
xián kuā
xián háo
xián hǎo
xián shèng
xián zuǒ
xián mén
xián měi
xián liáng
xián xiàng
xián hòu
xián bèi
xián zhòng
xián zhì
xián zhě
xián huò
xián mín
xián wáng
xián pì
xián liàng
xián shàn
xián mù
xián guī
xián míng
xián cí
xián mèi
xián yì
xián jiāng
xián shí
xián cóng
xián lì
xián shì
xián fàn
xián dì
xián hé
xián cái
xián rén
xián láng
xián yùn
xián shū
xián chuán
xián zhé
xián kuài
xián qīn
xián jiē
xián láo
xián zǐ
xián jí
xián péng
xián jūn
xián shì
xián jié
xián kē
xián yǒng
xián gōng
xián wēn
xián qì
xián mán
xián shèng
xián líng
xián xiào
xián dá
xián qīng
xián fū
xián dé
xián zǎi
xián jié
xián yùn
xián dù
xián huì
xián néng
xián xīng
xián yì
xián jùn
xián zūn
xián bó
xián lù
xián jùn
xián kǔn
xián fǔ
xián bǐ
xián cāo
xián chén
xián shǒu
xián shū
xián máo
xián cái
xián qī
xián fān
shén shèng
sì shèng
hàn shèng
yì shèng
cì shèng
lǔ shèng
chōng shèng
yuān shèng
shù shèng
zhǔ shèng
fǔ shèng
qī shèng
tiān shèng
yè shèng
sān shèng
dǔ shèng
ruì shèng
gǒng shèng
rù shèng
liè shèng
hóng shèng
jiǔ shèng
shū shèng
nǐ shèng
xī shèng
yī shèng
yà shèng
zhēng shèng
xī shèng
máng shèng
lèi shèng
ruì shèng
fēi shèng
dàn shèng
jiǔ shèng
háo shèng
hù shèng
zōng shèng
cǎo shèng
guān shèng
qín shèng
shùn shèng
qí shèng
hòu shèng
cháo shèng
huáng shèng
dà shèng
huì shèng
gū shèng
qīng shèng
shì shèng
bǐ shèng
biǎo shèng
rén shèng
fù shèng
wǔ shèng
qǐ shèng
xiān shèng
xīn shèng
míng shèng
qí shèng
bǐng shèng
cān shèng
fán shèng
qí shèng
kǒng shèng
ní shèng
yì shèng
yù shèng
yóu shèng
shī shèng
líng shèng
jù shèng
xián shèng
cāng shèng
⒈ 道德才智极高。
引《六韬·盈虚》：“君不肖则国危而民乱；君贤圣则国安而民治。”
汉刘向《列女传·周室三母》：“盖太姜渊智非常，虽太王之贤圣，亦与之谋。”
宋洪迈《容斋三笔·吾家四六》：“念叠矩重规，当贤圣之君七作。”
⒉ 道德才智极高的人。
引《战国策·赵策二》：“故去就之变，知者不能一；远近之服，贤圣不能同。”
唐杨炯《遂州长江县先圣孔子庙堂碑》：“周京赫赫， 成康之至教蔑闻； 鲁国巖巖，贤圣之餘风可坠。”
清昭槤《啸亭杂录·陆中丞》：“六岁受《孝经》、《论语》，以古贤圣自期。”
郁达夫《初秋杂感》诗之二：“何必珊瑚夸斗富，本来贤圣不言贫。”
⒊ 佛；菩萨。
⒋ 贤人酒和圣人酒的并称。参见“贤人”。
引宋林逋《答潘司理》诗：“岑寂园庐何所对，酒中贤圣药君臣。”
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
圣读音：shèng圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。