xián mù
xián jūn
xián zǐ
xián háo
xián máo
xián bó
xián hǎo
xián dé
xián chuán
xián zuǒ
xián mèi
xián wēn
xián guān
xián qì
xián zhě
xián yì
xián mén
xián láo
xián míng
xián hòu
xián yì
xián zhì
xián píng
xián bǐ
xián lù
xián wǔ
xián jùn
xián shàn
xián dù
xián fǔ
xián shū
xián qī
xián cóng
xián fān
xián gōng
xián kǔn
xián gē
xián shì
xián cí
xián liáo
xián míng
xián dá
xián líng
xián shí
xián rén
xián huì
xián yùn
xián chén
xián huò
xián néng
xián xiàng
xián xiào
xián liàng
xián kuā
xián fū
xián qīng
xián hòu
xián láng
xián zūn
xián lì
xián kě
xián dì
xián zhé
xián shèng
xián cái
xián péng
xián jié
xián zhòng
xián kuài
xián jiāng
xián pì
xián shèng
xián zhòng
xián cāo
xián shū
xián mán
xián jiē
xián chēng
xián dōng
xián fàn
xián jùn
xián wáng
xián kē
xián shǒu
xián jí
xián dòu
xián mín
xián liáng
xián yuàn
xián ǒu
xián yǒng
xián shǒu
xián shì
xián měi
xián qīn
xián guī
xián huì
xián xīng
xián jùn
xián yùn
xián bèi
xián lìng
xián yàn
xián hé
xián zǎi
xián huì
xián cái
xián jié
jīng xiào
dá xiào
fēi xiào
lián xiào
jiè xiào
cí xiào
fā xiào
rén xiào
zhōng xiào
gōng xiào
rè xiào
bèi xiào
chún xiào
dǔ xiào
chuān xiào
bù xiào
cuàn xiào
guà xiào
pò xiào
xiè xiào
wēi xiào
jǐn xiào
hán xiào
xián xiào
zuò xiào
dì xiào
chū xiào
chán xiào
shēng xiào
jìn xiào
dài xiào
nuǎn xiào
xíng xiào
chéng xiào
diào xiào
dài xiào
chún xiào
yì xiào
shǒu xiào
jié xiào
yú xiào
chú xiào
⒈ 贤惠孝顺。
引《史记·吕不韦列传》：“蚤自结於诸子中贤孝者，举立以为适而子之。”
元王仲文《救孝子》第四折：“这媳妇直恁般贤孝。”
《儿女英雄传》第二七回：“太太，我家有何修持， 玉格有多大造化，上天赐我家这一双贤孝媳妇！”
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
孝读音：xiào孝xiào(1)本义：（动）尽心奉养和服从父母；孝顺：～子｜尽～。(2)（名）旧时尊长死后在一定时期内遵守的礼俗：守～。(3)（名）丧服：穿～｜带～。