xián chuán
xián chēng
xián huò
xián yì
xián péng
xián shì
xián fǔ
xián kě
xián jùn
xián xīng
xián zuǒ
xián cái
xián yùn
xián jùn
xián pì
xián zǎi
xián zhòng
xián dù
xián hòu
xián kuài
xián dì
xián máo
xián kǔn
xián kuā
xián míng
xián yùn
xián cóng
xián hé
xián guān
xián liàng
xián jié
xián shì
xián shū
xián yàn
xián néng
xián gē
xián jiē
xián fān
xián zhòng
xián lìng
xián shí
xián dá
xián shèng
xián yǒng
xián míng
xián qī
xián jié
xián gōng
xián jùn
xián dòu
xián zhé
xián chén
xián mín
xián cí
xián huì
xián láng
xián hòu
xián qīng
xián shū
xián lù
xián rén
xián cái
xián bó
xián jí
xián ǒu
xián píng
xián hǎo
xián wǔ
xián shǒu
xián mèi
xián yuàn
xián zūn
xián liáo
xián wáng
xián háo
xián mù
xián fū
xián shèng
xián zhě
xián yì
xián qīn
xián měi
xián shǒu
xián bèi
xián líng
xián zǐ
xián lì
xián dōng
xián huì
xián mán
xián láo
xián bǐ
xián huì
xián kē
xián xiào
xián cāo
xián qì
xián fàn
xián dé
xián guī
xián liáng
xián shàn
xián wēn
xián jiāng
xián mén
xián zhì
xián jūn
xián xiàng
tiào jiāng
gù jiāng
jī jiāng
jǐng jiāng
zhī jiāng
qīng jiāng
chū jiāng
jiǎn jiāng
xī jiāng
tǔ jiāng
xīn jiāng
bǐ jiāng
xián jiāng
fēn jiāng
biān jiāng
yí jiāng
pì jiāng
qīn jiāng
huí jiāng
ān jiāng
quǎn jiāng
běi jiāng
hǎi jiāng
xiá jiāng
qǐ jiāng
lián jiāng
jiè jiāng
wú jiāng
yán jiāng
fēng jiāng
shū jiāng
sì jiāng
biān jiāng
kāi jiāng
⒈ 有德行有勇力。疆，通“彊”。
引汉袁康《越绝书·内传陈成恒》：“夫吴王之为人，贤疆而恣下。”
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
疆读音：jiāng[ jiāng ]1. 地域，领域，边界：疆土。疆宇（国土）。疆界。疆场（战场）。疆陲（边境）。边疆。海疆。
2. 极限：万寿无疆。
3. 划分界限：“楚子疆之”。