xián zhòng
xián shǒu
xián bó
xián bǐ
xián liáo
xián mù
xián péng
xián yì
xián jiāng
xián shí
xián láng
xián wēn
xián jié
xián xiàng
xián xiào
xián chēng
xián shì
xián cái
xián mén
xián mán
xián háo
xián lìng
xián kē
xián kuā
xián qì
xián mèi
xián fān
xián cí
xián huì
xián dé
xián jiē
xián lì
xián liáng
xián dù
xián gōng
xián shèng
xián bèi
xián lù
xián wáng
xián fū
xián shū
xián xīng
xián dì
xián huì
xián fàn
xián yùn
xián hòu
xián chuán
xián shū
xián kě
xián dōng
xián rén
xián yì
xián míng
xián mín
xián shèng
xián láo
xián yǒng
xián cái
xián yàn
xián jūn
xián ǒu
xián fǔ
xián wǔ
xián zǐ
xián huì
xián pì
xián zhì
xián dá
xián cāo
xián míng
xián máo
xián liàng
xián dòu
xián guī
xián zǎi
xián guān
xián shǒu
xián jùn
xián jùn
xián kǔn
xián píng
xián néng
xián hé
xián huò
xián qīng
xián jí
xián zhòng
xián cóng
xián qī
xián yùn
xián chén
xián zhě
xián jié
xián jùn
xián shàn
xián hǎo
xián hòu
xián qīn
xián líng
xián zuǒ
xián zhé
xián shì
xián měi
xián kuài
xián gē
xián zūn
xián yuàn
xián jié
jù jié
shī jié
bāng jié
tǐng jié
jié jié
jùn jié
shū jié
sān jié
xióng jié
jù jié
huán jié
háo jié
sì jié
xiāo jié
jùn jié
xiù jié
bǐ jié
gāo jié
jùn jié
ào jié
sǒng jié
hóng jié
guài jié
piāo jié
xián jié
shì jié
yīng jié
shí jié
cí jié
máo jié
guī jié
cái jié
cái jié
xiāo jié
kuí jié
jùn jié
hóng jié
míng jié
rén jié
⒈ 亦作“贤桀”。才德或才智杰出的人。
引唐黄滔《大唐福州报恩定光多宝塔碑记》：“巍巍贤杰，二美钟兮；建兹宝墖，惟追崇兮。”
宋范仲淹《选任贤能论》：“王者得贤杰而天下治，失贤杰而天下乱。”
明张溥《＜农政全书＞序》：“公一子五孙，皆当代贤杰。”
清龚自珍《平均》：“肆有魁，贾有梟，商有贤桀，其心皆欲併十家、五家之财而有之，其智力虽不逮，其号既然矣。”
章炳麟《訄书·平等难》：“然则以投鉤定赏罚，以三载考绩易总统，是特当轴处中者之所以避怨讟，顾贤桀安取乎！”
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
杰读音：jié杰jié(1)（名）才能出众的人：豪～｜俊～。(2)（形）杰出：～作。