méng lóng
méng sǒu
méng luò
méng lún
méng zhào
méng chōng
méng yǎn
méng ēn
méng yǎng
méng lóng
méng zhuāng
méng zá
méng miè
méng lì
mēng rán
méng fá
méng tóng
méng zhí
méng miàn
méng shān
méng zé
méng téng
méng lóng
méng hàn
méng hòng
méng mì
mēng piàn
méng huì
méng shí
méng zhèng
méng hùn
méng tián
méng mào
méng shì
méng róng
méng mèi
méng mèi
méng huà
méng hóng
méng méng
méng dùn
méng mò
méng dùn
méng yǔ
méng bǎo
méng tóng
méng qiú
méng xìng
méng bèi
méng lóng
méng róng
méng yuān
méng guì
méng mò
méng hǒng
méng yī
méng shī
méng méng
méng fàn
měng hàn
méng mí
méng gài
méng miǎo
méng chōng
méng bǐ
měng zú
méng jīn
méng mù
mēng sōng
méng kuò
méng hòu
méng sòng
méng chén
méng fù
méng jī
méng mào
méng lóng
méng gū
méng méng
měng dǒng
méng sì
méng qī
méng shú
méng gòu
méng ái
méng bì
méng méi
méng qì
méng yì
méng yòu
méng mào
méng zhì
méng suō
méng zǐ
méng lòu
méng yào
méng xué
méng miè
méng yú
měng gǔ
méng guì
méng lóng
mēng shì
méng fū
méng gǔ
méng guǎn
méng jiū
méng qì
méng bì
méng gōng
méng zhì
méng zòu
méng pí
méng yǒng
méng yī
méng xū
méng qī
méng xiū
méng ān
méng gǔ
méng nàn
méng shòu
méng sǒu
⒈ 昏愦；糊涂。
引宋陈亮《甲辰答朱元晦书》：“亮虽不肖，然口説得，手去得，本非闭眉合眼，矇瞳精神，以自附於道学者也。”
⒉ 迷糊；朦胧。
引清蒲松龄《聊斋志异·花姑子》：“一夜，守者困怠并寐，生矇瞳中，觉有人揣而抁之。”
清蒲松龄《聊斋志异·董生》：“醉态矇瞳，不知所见伊何，遂诬人若此。”
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
瞳读音：tóng瞳tóng（名）瞳孔；眼球中心的圆孔。通称瞳人。