yàn hè
yàn guǎn
yàn cì
yàn gǔ
yàn kàn
yàn xī
yān shì
yàn quē
yàn xiè
yàn jī
yàn kǎi
yàn huā
yān jīn
yàn xī
yān gē
yàn jiā
yàn gǔ
yàn shū
yàn huán
yàn dū
yàn yú
yàn jiē
yàn xū
yàn hóng
yàn jù
yàn yǔ
yàn wō
yàn pì
yàn tíng
yàn pì
yàn luǎn
yàn jiǎn
yàn bì
yàn áo
yàn nì
yàn kuài
yàn bīn
yàn máo
yàn dòu
yàn kuì
yàn bì
yàn jiǔ
yàn hé
yān shān
yàn ér
yàn táng
yàn zǔ
yàn lài
yàn huì
yàn yàn
yàn zhì
yàn gōng
yàn yǎng
yàn yán
yàn zi
yàn sì
yàn jiàn
yàn chuí
yàn jí
yàn zhuó
yàn huì
yàn diàn
yàn kuì
yàn hù
yàn wěi
yàn jué
yàn zhōu
yàn méi
yàn mù
yàn xiè
yàn yú
yàn kào
yàn mài
yàn láo
yàn cháo
yàn cháo
yān yán
yàn yóu
yān rán
yàn jū
yàn què
yàn yǐn
yàn yí
yàn gōng
yàn yuè
yàn lǚ
yàn zhuó
yān jīng
yàn fǔ
yān zhāo
yàn yǔ
yàn kuǎn
yàn wěi
yàn bá
yàn lán
yàn nǚ
yàn lěi
yàn yǒng
yàn qǐn
yàn jiā
yàn chén
yàn móu
yàn wǎn
yàn yīng
yàn gài
yàn péng
yàn duò
yàn duò
yàn zhǐ
yàn xī
yàn xì
yàn é
yàn shì
yàn diàn
yàn lóu
yàn hàn
yàn yuè
yàn zhī
yàn chǔ
yàn jiǎn
yàn jū
yàn hú
yàn jí
yàn jǐng
yàn lù
yàn ěr
yàn hán
yàn lì
yàn shāng
yàn zhǔ
yàn huà
yàn mín
yàn mù
yàn fú
yàn xī
yàn nì
yān shí
yàn yù
yàn xù
yàn jǐ
yàn xí
yàn dǐ
yàn ān
yàn yǔ
yàn ní
yàn shí
yàn guān
yān zhī
yàn chú
yàn chāi
yàn chū
yàn jiǎo
⒈ 即战国时燕昭王。后代称其为渴于求贤之君。参见“燕隗”、“燕臺”。
引汉桓宽《盐铁论·非鞅》：“乐毅信功於燕昭，而见疑於惠王。”
唐沉亚之《上寿州李大夫书》：“昔者燕昭以千金市骏骨而百代称之。”
宋范仲淹《上张右丞书》：“昔郭隗以小才而逢大遇，则燕昭之名于今称道。”
清陈维崧《贺新郎·秋夜呈芝麓先生》词：“凭高对景心俱折，关情处， 燕昭、乐毅，一时人物。”
1. 中国周代诸侯国名，在今河北省北部和辽宁省南部：燕赵。燕山。燕京。
2. 姓。
昭读音：zhāo昭zhāo(1)（形）明显；显著：～著。(2)（动）〈书〉表明；显示：～示｜～然若揭。