yàn mù
yàn lán
yàn xù
yàn fǔ
yàn yuè
yàn gài
yàn jū
yàn hè
yàn yīng
yàn wō
yàn luǎn
yàn wěi
yàn nì
yàn áo
yàn yàn
yàn diàn
yàn xū
yàn guǎn
yàn lì
yàn dòu
yàn yǒng
yàn wěi
yàn jiā
yàn zi
yàn wǎn
yàn yǔ
yàn nì
yàn xī
yàn pì
yàn yóu
yàn lài
yàn lù
yàn bì
yàn zhì
yàn chén
yàn huì
yàn shāng
yàn lěi
yān zhāo
yàn chuí
yàn jí
yàn gǔ
yàn xiè
yàn yǔ
yàn tíng
yàn jiē
yàn kuì
yàn jī
yān jīn
yàn jiǎo
yàn kuǎn
yàn duò
yàn péng
yàn nǚ
yàn huà
yàn què
yàn jiǎn
yàn chú
yàn jiàn
yàn jiǔ
yàn kào
yàn zǔ
yàn xī
yàn duò
yàn é
yàn hán
yàn jǐ
yàn ní
yān shān
yàn pì
yàn xī
yàn jiǎn
yàn quē
yàn xì
yān rán
yàn ér
yàn huā
yàn shí
yàn qǐn
yàn jué
yàn hù
yàn chū
yān jīng
yàn sì
yàn huán
yàn xí
yàn ān
yàn yǐn
yān shì
yàn bì
yàn mài
yàn yuè
yàn yǎng
yàn yú
yàn mín
yàn jù
yàn gǔ
yàn hóng
yàn dū
yàn bá
yàn hé
yàn zhōu
yàn kuì
yàn jiā
yàn lóu
yàn cháo
yàn ěr
yàn yán
yàn kuài
yān yán
yàn yí
yàn zhuó
yàn bīn
yàn láo
yàn shì
yàn cì
yàn diàn
yàn yú
yàn jí
yàn zhuó
yàn gōng
yàn móu
yàn jǐng
yàn zhī
yàn yù
yàn dǐ
yàn yǔ
yàn xiè
yàn chǔ
yàn kǎi
yàn máo
yàn huì
yàn shū
yàn guān
yàn jū
yàn kàn
yān zhī
yàn chāi
yàn hú
yān gē
yàn zhǔ
yàn méi
yàn xī
yàn lǚ
yàn táng
yàn cháo
yān shí
yàn mù
yàn zhǐ
yàn hàn
yàn fú
yàn gōng
⒈ 胡笳。泛指我国古代北方民族的乐器。
引南朝梁江淹《去故乡赋》：“切赵瑟以横涕，吟燕笳而坐悲。”
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
笳读音：jiā见〔胡笳〕