yàn dǐ
yàn hè
yàn jiǎn
yàn què
yàn zhuó
yàn yú
yàn fú
yàn qǐn
yàn nì
yān jīn
yàn yí
yàn nǚ
yàn gōng
yàn jiē
yàn chū
yàn chén
yàn áo
yàn chāi
yàn jiàn
yàn chú
yàn jū
yàn zhuó
yàn shāng
yàn bīn
yàn diàn
yàn jí
yàn yǔ
yàn kào
yàn lán
yàn bì
yàn xiè
yàn ěr
yàn láo
yān shì
yàn ān
yàn lài
yàn dòu
yàn méi
yàn shì
yàn zhōu
yàn yǔ
yàn yǐn
yàn lóu
yàn jiǔ
yàn cháo
yàn máo
yàn hàn
yān shān
yàn xī
yàn mín
yàn mù
yàn zhì
yàn jué
yàn cì
yàn luǎn
yàn cháo
yàn xū
yàn guǎn
yàn gǔ
yàn chǔ
yàn lǚ
yàn shū
yàn hù
yàn bì
yàn diàn
yàn wěi
yàn péng
yàn lù
yàn mù
yàn huà
yàn táng
yàn fǔ
yàn chuí
yàn yuè
yàn zhǔ
yàn huì
yàn zhī
yàn kuài
yàn ní
yàn yuè
yàn kuì
yān gē
yàn jí
yān rán
yàn wěi
yàn duò
yàn yǒng
yàn tíng
yàn duò
yàn xiè
yàn yù
yàn móu
yàn lì
yàn ér
yàn nì
yàn gǔ
yàn hán
yàn jī
yàn dū
yàn sì
yàn lěi
yàn zhǐ
yàn yīng
yàn xī
yàn yú
yàn guān
yàn wǎn
yàn pì
yàn xī
yàn xù
yàn hóng
yàn kuǎn
yān jīng
yān zhāo
yàn jiǎn
yàn jiā
yàn jù
yàn kuì
yàn huā
yàn jiā
yàn huì
yàn yǔ
yàn xī
yàn é
yàn bá
yàn xì
yàn gài
yàn kǎi
yàn yóu
yān shí
yàn zi
yàn pì
yàn hé
yàn shí
yàn jǐ
yān zhī
yàn kàn
yàn hú
yān yán
yàn zǔ
yàn gōng
yàn huán
yàn jiǎo
yàn yàn
yàn jǐng
yàn quē
yàn yán
yàn xí
yàn mài
yàn wō
yàn jū
yàn yǎng
⒈ 指战国时燕人郭隗。燕昭王欲得贤士，以报齐仇。
引隗曰：“王必欲致士，先从隗始。况贤於隗者，岂远千里哉！”
于是昭王筑宫而师事之。 乐毅、邹衍、剧辛等争趋燕，燕赖以强。见《史记·燕召公世家》。后用为君主礼遇贤士之典。 唐张说《赴集贤院学士上赐宴应制得辉字》诗：“位将贤士设，书共学徒归。首命深燕隗，通经浅汉韦。”
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
隗读音：wěi,kuí[ wěi ]1. 高峻的样子。
2. 姓。