yàn guǎn
yàn é
yàn kuì
yàn xiè
yàn nǚ
yàn xī
yàn shū
yàn lóu
yàn ěr
yàn dòu
yàn yú
yān zhī
yàn táng
yàn diàn
yàn què
yàn hán
yàn xī
yàn jí
yàn yuè
yàn yuè
yàn fǔ
yàn gài
yàn zhuó
yàn jiǎn
yàn diàn
yàn xì
yàn hù
yàn jiē
yàn jū
yān rán
yàn hàn
yàn yǎng
yàn zhǔ
yàn yú
yàn jū
yàn nì
yān shān
yàn bì
yàn zi
yàn kuài
yān shì
yàn xù
yàn huì
yàn sì
yàn gōng
yàn jiā
yān shí
yàn bīn
yàn kàn
yàn chāi
yàn wō
yàn jù
yàn cì
yàn huā
yàn mù
yàn guān
yàn wǎn
yàn zhì
yàn shāng
yàn kuì
yàn cháo
yàn jǐng
yàn lǚ
yàn yán
yàn gōng
yàn hè
yàn tíng
yàn móu
yàn jiǔ
yàn lěi
yàn fú
yàn xiè
yàn jiǎn
yàn cháo
yàn lán
yàn yí
yàn yǐn
yān gē
yàn bì
yàn hé
yàn mù
yàn zhǐ
yān yán
yàn chǔ
yàn máo
yàn hú
yàn huì
yàn chén
yàn lì
yàn wěi
yàn ān
yàn huà
yàn méi
yàn gǔ
yàn bá
yàn xī
yàn qǐn
yàn zhōu
yàn mài
yàn dū
yàn wěi
yàn yǔ
yàn xī
yān jīn
yàn lù
yàn yàn
yàn yóu
yàn yù
yàn duò
yàn xí
yàn ér
yàn chuí
yàn zǔ
yàn duò
yàn dǐ
yàn kǎi
yàn jué
yàn jiā
yàn kuǎn
yàn jiàn
yàn jǐ
yàn shí
yàn yīng
yàn kào
yàn zhī
yàn jiǎo
yàn luǎn
yàn xū
yàn láo
yān jīng
yàn mín
yàn zhuó
yàn shì
yàn jí
yàn lài
yàn huán
yàn pì
yān zhāo
yàn ní
yàn chú
yàn pì
yàn quē
yàn gǔ
yàn áo
yàn nì
yàn yǒng
yàn jī
yàn chū
yàn yǔ
yàn péng
yàn yǔ
yàn hóng
cháng qǐn
ān qǐn
hān qǐn
huà qǐn
hān qǐn
zhèng qǐn
zhāi qǐn
sī qǐn
dà qǐn
yàn qǐn
wǔ qǐn
gān qǐn
gōng qǐn
mèi qǐn
ǒu qǐn
kàng qǐn
shén qǐn
yàn qǐn
gū qǐn
bì qǐn
chuáng qǐn
yàn qǐn
lù qǐn
jiù qǐn
guī qǐn
jiāo qǐn
nèi qǐn
bì qǐn
líng qǐn
gāo qǐn
hān qǐn
tài qǐn
shī qǐn
liù qǐn
zhōng qǐn
gù qǐn
chéng qǐn
cǎo qǐn
gōng qǐn
bié qǐn
zhuān qǐn
yǎn qǐn
jiāo qǐn
jiǎ qǐn
fù qǐn
lú qǐn
qǐ qǐn
diàn qǐn
jué qǐn
tóng qǐn
dì qǐn
yí qǐn
jiǎo qǐn
bǎi qǐn
guì qǐn
lù qǐn
é qǐn
chuáng qǐn
xiǎo qǐn
dāng qǐn
kè qǐn
yuān qǐn
jiàn qǐn
miào qǐn
shì qǐn
mào qǐn
zhuī qǐn
sè qǐn
xī qǐn
xìng qǐn
sān qǐn
pì qǐn
shì qǐn
zhòu qǐn
líng qǐn
tíng qǐn
shì qǐn
wèn qǐn
hōu qǐn
yuán qǐn
yí qǐn
⒈ 古代帝王居息的宫室。
引《周礼·天官·女御》：“女御掌御叙于王之燕寝。”
《礼记·曲礼下》“天子有后，有夫人” 唐孔颖达疏：“《周礼》王有六寝，一是正寝，餘五寝在后，通名燕寝。”
唐杜甫《唐故德仪赠淑妃皇甫氏神道碑》：“盖所以教本古训，发皇妇道，居具燕寝之仪，动有环珮之节。”
清昭槤《啸亭续录·常朝》：“本朝列圣忧勤政事，凡离宫燕寝，无不披览奏章，召对大臣。”
王国维《观堂集林·明堂庙寝通考》：“古之燕寝有东宫，有西宫，有南宫，有北宫。其南宫之室谓之适室，北宫之室谓之下室，东西宫之室则谓之侧室。四宫相背於外，四室相对於内，与明堂、宗庙同制。其所异者，唯无太室耳。”
⒉ 泛指闲居之处。
引北齐颜之推《颜氏家训·勉学》：“夫圣人之书，所以设教，但明练经文，粗通注义，常使言行有得，亦足为人，何必‘ 仲尼居’即须两纸疏义，燕寝讲堂，亦復何在？”
王利器集解：“燕寝，閒居之处。”
宋洪迈《夷坚乙志·魏陈二梦》：“﹝陈阜卿﹞除建康留守，思德言所终之地，大恶之。既至，凡居室燕寝，皆避不敢往。”
清赵翼《平姚海明府卓荐入都》诗：“石壕夜静追符少，燕寝香凝好句成。”
⒊ 指卧室。
引章炳麟《蕲黄母铭》：“以六月十日日昳，卒於燕寝。”
⒋ 公馀休息；睡眠。
引宋陆游《问候叶通判启》：“春容方丽，燕寝多閒，冀调兴止之宜，用副倾依之素。”
清蒲松龄《聊斋志异·凤仙》：“刘归，假贵家广宅，备客燕寝，洒扫光洁。”
清昭槤《啸亭杂录·陆双全》：“有陆郎双全者， 苏州人。貌韶秀，为侍郎所钟爱，每燕寝间，非陆侍侧，则终夜不寝。”
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
寝读音：qǐn寝qǐn(1)（动）睡：废～忘食。(2)（名）寝室：入～｜就～｜寿终正～。(3)（名）帝王的坟墓：陵～。(4)（动）〈书〉停止；平息：其议遂～。