yàn hú
yàn ān
yàn mù
yàn huì
yān zhāo
yàn jí
yàn lù
yàn jiàn
yàn bì
yàn luǎn
yān shí
yàn xiè
yàn kào
yàn kàn
yàn ní
yàn dǐ
yàn lì
yàn jū
yàn chén
yān jīn
yàn gōng
yàn zhī
yàn dòu
yàn jiē
yàn zhuó
yàn huà
yàn shì
yàn jiǎo
yàn sì
yàn jǐ
yàn duò
yàn bīn
yàn lǚ
yàn hán
yàn yú
yàn yīng
yàn xù
yàn xì
yàn chǔ
yàn gài
yàn chuí
yān jīng
yàn wǎn
yān shì
yàn lěi
yàn xī
yàn fú
yàn jiā
yàn xī
yàn yú
yàn méi
yàn táng
yàn gǔ
yàn yuè
yàn gǔ
yān yán
yàn mài
yàn gōng
yàn huán
yàn jū
yàn nǚ
yàn jù
yàn zhuó
yàn kuì
yàn kuǎn
yàn zhǐ
yàn huā
yān gē
yàn zǔ
yàn yán
yàn xū
yàn ěr
yàn jué
yàn bá
yàn xiè
yàn lóu
yàn zi
yàn jǐng
yàn fǔ
yān zhī
yàn hè
yàn xī
yàn guǎn
yàn xī
yàn nì
yàn yǔ
yàn yǔ
yān rán
yàn cháo
yàn cháo
yàn jī
yàn yǒng
yàn xí
yàn dū
yàn mín
yàn duò
yàn móu
yàn láo
yàn hé
yàn jiǔ
yàn hàn
yàn kǎi
yàn yǎng
yàn é
yàn jiǎn
yàn wō
yàn kuài
yàn quē
yàn què
yàn chú
yàn mù
yàn qǐn
yàn shū
yàn diàn
yàn tíng
yàn yí
yàn yàn
yàn shí
yàn jiǎn
yàn zhǔ
yàn diàn
yàn yǐn
yàn wěi
yàn yǔ
yàn kuì
yàn máo
yàn pì
yàn yù
yàn shāng
yàn nì
yàn wěi
yàn yóu
yàn lài
yàn chāi
yàn chū
yàn cì
yàn jí
yàn áo
yàn péng
yàn jiā
yān shān
yàn lán
yàn zhì
yàn hù
yàn ér
yàn bì
yàn guān
yàn pì
yàn hóng
yàn zhōu
yàn huì
yàn yuè
fáng zǔ
zūn zǔ
dǐng zǔ
láo zǔ
kuàng zǔ
yàn zǔ
zūn zǔ
zūn zǔ
sù zǔ
fāng zǔ
diāo zǔ
chè zǔ
dāo zǔ
fù zǔ
shé zǔ
biān zǔ
zuò zǔ
jiā zǔ
chén zǔ
yuè zǔ
yú zǔ
shēng zǔ
xún zǔ
láo zǔ
jìn zǔ
qí zǔ
suō zǔ
zuò zǔ
jiāo zǔ
zūn zǔ
dòu zǔ
⒈ 宴饮。亦指宴席。燕，通“宴”。
引宋苏轼《坤成节集英殿宴教坊词·问女童队》：“凤歌谐律，方资燕俎之欢；鷺羽分庭，忽集寿山之下。”
宋苏轼《集英殿秋宴教坊词·教坊致语》：“嘉与臣工，肃陈燕俎，礼元侯於三夏，谐庶尹於九成。”
宋苏轼《瀛州赐大辽贺坤成节人使回程御筵口宣》：“方次边城，少休候馆。宜颁燕俎，以劳归驂。”
⒉ 宴饮时盛食品的器具。
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
俎读音：zǔ俎zǔ(1)（名）古代祭祀时盛牛羊等的器具。(2)（名）古代割肉用的砧板：刀～。(3)（名）姓。