tǐ dé
tǐ qū
tǐ qì
tǐ gǔ
tǐ xíng
tǐ zhòng
tǐ zhēng
tǐ zhì
tǐ tiē
tǐ xíng
tī ji
tǐ qì
tǐ dí
tǐ jié
tǐ sù
tǐ lǚ
tǐ dào
tǐ xì
tǐ xù
tǐ jí
tǐ yè
tǐ dù
tǐ liào
tǐ wàng
tǐ zhèng
tǐ fēn
tǐ chá
tǐ zhī
tǐ wèi
tǐ zhì
tǐ fū
tǐ liáo
tǐ hòu
tǐ duàn
tǐ zhuàng
tǐ yuán
tǐ shěn
tǐ biàn
tǐ yàn
tǐ nèi
tǐ rén
tǐ jiàn
tǐ wù
tǐ xìng
tǐ tǒng
tǐ sù
tǐ mào
tǐ yàng
tǐ cè
tǐ xiàn
tǐ qīn
tǐ niàn
tǐ xīn
tǐ miàn
tǐ wù
tǐ pò
tǐ xíng
tǐ cè
tǐ zǐ
tǐ xuǎn
tǐ lèi
tǐ hái
tǐ mào
tǐ qiāng
tǐ fǎng
tǐ dìng
tǐ shí
tǐ xiàn
tǐ lǜ
tǐ guó
tǐ èr
tǐ jī
tǐ jiě
tǐ fū
tǐ biǎo
tǐ cái
tǐ jú
tǐ qì
tǐ xī
tǐ sè
tǐ lì
tǐ yù
tǐ huà
tǐ ruò
tǐ luè
tǐ rèn
tǐ fǎ
tǐ liàng
tǐ yǔ
tǐ liàng
tǐ wèi
tǐ tài
tǐ shì
tǐ xiāng
tǐ shì
tǐ fù
tǐ tiān
tǐ cāo
tǐ chén
tǐ fú
tǐ cí
tǐ kān
tǐ lì
tǐ zāi
tǐ tàn
tǐ gé
tǐ nìng
tǐ liàn
tǐ shàng
tǐ liàng
tǐ tiē
tǐ yùn
tǐ zhì
tǐ èr
tǐ yìn
tǐ xiàng
tǐ huì
tǐ lǐ
tǐ shī
tǐ kàn
tǐ miàn
jī hái
léi hái
bào hái
fén hái
cán hái
yí hái
xíng hái
zhěn hái
yuān hái
guān hái
hún hái
bǎi hái
bìng hái
chuī hái
zhōng hái
liù hái
tǐ hái
shù hái
shī hái
qū hái
chī hái
shěn hái
zhī hái
shù hái
gǔ hái
qì hái
guī hái
gǎo hái
lóng hái
qǐ hái
zhī hái
zhuó hái
jīn hái
jí hái
zì hái
juān hái
⒈ 躯壳；尸骸。
引唐韩愈《元和圣德诗》：“婉婉弱子，赤立傴僂，牵头曳足，先断腰膂。次及其徒，体骸撑拄。”
钱仲联集释引祝充曰：“《古乐府》：‘死人骸骨相撑拄。’”
1. 人、动物的全身：身体。体重。体温。体质。体征（医生在检查病人时所发现的异常变化）。体能。体貌。体魄（体格和精力）。体育。体无完肤。
2. 身体的一部分：四体。五体投地。
3. 事物的本身或全部：物体。主体。群体。
4. 物质存在的状态或形状：固体。液体。体积。
5. 文章或书法的样式、风格：体裁（文学作品的表现形式，可分为诗歌，散文，小说，戏剧等）。文体（文章的体裁，如“骚体”、“骈体”、“旧体诗”）。字体。
6. 事物的格局、规矩：体系。体制。
7. 亲身经验、领悟：体知（亲自查知）。体味。身体力行（xíng ）。
8. 设身处地为人着想：体谅。体贴。体恤。
9. 与“用”相对。“体”与“用”是中国古典哲学的一对范畴，指“本体”和“作用”。一般认为“体”是最根本的、内在的；“用”是“体”的外在表现。
骸读音：hái骸hái(1)（名）骸骨。(2)（名）借指身体。