tǐ shì
tǐ zǐ
tǐ lèi
tǐ wèi
tǐ mào
tǐ qiāng
tǐ cái
tǐ fǎ
tǐ yè
tǐ dí
tǐ shí
tǐ xìng
tǐ gé
tǐ zhì
tǐ wù
tǐ liàng
tǐ jī
tǐ shī
tǐ shàng
tǐ dù
tǐ jié
tǐ fú
tǐ gǔ
tǐ yùn
tǐ lì
tǐ xì
tǐ rèn
tǐ cè
tǐ liàn
tǐ nìng
tǐ xuǎn
tǐ miàn
tǐ wù
tǐ yù
tǐ nèi
tǐ xiàng
tǐ kān
tǐ cāo
tǐ kàn
tǐ shěn
tǐ tiē
tǐ fù
tǐ fū
tǐ xiàn
tǐ sè
tǐ xíng
tī ji
tǐ fēn
tǐ yuán
tǐ xiàn
tǐ cí
tǐ zhì
tǐ miàn
tǐ ruò
tǐ dào
tǐ tiān
tǐ yàng
tǐ shì
tǐ chá
tǐ qīn
tǐ liàng
tǐ xíng
tǐ mào
tǐ luè
tǐ èr
tǐ pò
tǐ zhì
tǐ wèi
tǐ xíng
tǐ xiāng
tǐ tǒng
tǐ huà
tǐ lǜ
tǐ liàng
tǐ jiě
tǐ sù
tǐ hái
tǐ qì
tǐ lǚ
tǐ xù
tǐ dìng
tǐ hòu
tǐ guó
tǐ yǔ
tǐ jí
tǐ tài
tǐ zhēng
tǐ qū
tǐ chén
tǐ zāi
tǐ lì
tǐ cè
tǐ rén
tǐ huì
tǐ zhī
tǐ zhuàng
tǐ jiàn
tǐ tàn
tǐ biàn
tǐ xīn
tǐ lǐ
tǐ wàng
tǐ èr
tǐ yàn
tǐ xī
tǐ niàn
tǐ fǎng
tǐ duàn
tǐ liáo
tǐ tiē
tǐ fū
tǐ yìn
tǐ biǎo
tǐ jú
tǐ liào
tǐ sù
tǐ qì
tǐ dé
tǐ zhèng
tǐ qì
tǐ zhòng
yā yùn
qì yùn
pǐn yùn
jiū yùn
fù yùn
guǐ yùn
qióng yùn
yàn yùn
fán yùn
jù yùn
hóu yùn
biāo yùn
guó yùn
mài yùn
shī yùn
hé yùn
jiāo yùn
shén yùn
xiǎn yùn
qì yùn
yǎ yùn
lǎng yùn
chán yùn
duǎn yùn
hé yùn
huàn yùn
sè yùn
liè yùn
còu yùn
xiāng yùn
lián yùn
qiē yùn
ěr yùn
jiǎo yùn
cái yùn
wěi yùn
hóng yùn
bié yùn
běi yùn
jiè yùn
píng yùn
gāo yùn
sì yùn
gǔ yùn
chū yùn
fù yùn
yuán yùn
yuǎn yùn
gē yùn
lián yùn
chèn yùn
yīn yùn
bù yùn
fēng yùn
xié yùn
fēn yùn
yán yùn
hú yùn
jiāo yùn
gū yùn
shēng yùn
dié yùn
mò yùn
piān yùn
qiū yùn
zǐ yùn
guān yùn
qíng yùn
chén yùn
dà yùn
xián yùn
shuǐ yùn
gēng yùn
jiān yùn
líng yùn
niān yùn
shū yùn
guǎn yùn
jīn yùn
xié yùn
gǔ yùn
yì yùn
qín yùn
dié yùn
liú yùn
zè yùn
gé yùn
yì yùn
tǐ yùn
quán yùn
jì yùn
jīn yùn
hán yùn
shì yùn
sú yùn
lěng yùn
rú yùn
sòng yùn
gòng yùn
kuān yùn
yōu yùn
jiǒng yùn
jiǎo yùn
cù yùn
qiáng yùn
sù yùn
cí yùn
hǎi yùn
dòu yùn
quán yùn
xiě yùn
qīng yùn
zhòng yùn
dí yùn
xiǎo yùn
fēng yùn
⒈ 见“体韵”。亦作“体韵”。体态韵致。
引《晋书·王坦之传》：“意者以为人之体韵犹器之方圆，方圆不可错用，体韵岂可易处！”
《北史·宋弁传》：“以为志气謇諤不逮李彪，而体韵和雅，举止闲邃过之。”
明顾起元《客座赘语·书法》：“许伯伦行狎书，师孙过庭，劲媚错出，圆熟温茂，如王谢儿郎，皆有体韵。”
1. 人、动物的全身：身体。体重。体温。体质。体征（医生在检查病人时所发现的异常变化）。体能。体貌。体魄（体格和精力）。体育。体无完肤。
2. 身体的一部分：四体。五体投地。
3. 事物的本身或全部：物体。主体。群体。
4. 物质存在的状态或形状：固体。液体。体积。
5. 文章或书法的样式、风格：体裁（文学作品的表现形式，可分为诗歌，散文，小说，戏剧等）。文体（文章的体裁，如“骚体”、“骈体”、“旧体诗”）。字体。
6. 事物的格局、规矩：体系。体制。
7. 亲身经验、领悟：体知（亲自查知）。体味。身体力行（xíng ）。
8. 设身处地为人着想：体谅。体贴。体恤。
9. 与“用”相对。“体”与“用”是中国古典哲学的一对范畴，指“本体”和“作用”。一般认为“体”是最根本的、内在的；“用”是“体”的外在表现。
韵读音：yùn韵yùn(1)（名）本义：和谐悦耳的声音。(2)（名）韵母。(3)（名）情趣。(4)（名）（Yùn）姓。