hún chóng
hún lún
hún hòu
hún máng
hún bèi
hún rén
hún pǔ
hún méng
hún zhàng
hún sì
hún quán
hún gǔ
hún tún
hún róng
hún yuán
hún chéng
hún kuò
hún shēn
hún xióng
hún yuán
hún pú
hún tiān
hún yǎ
hún tuō
hún míng
hún shè
hún hún
hún hé
hún huà
hún huán
hún hào
hún léng
hún méng
hún huā
hún shuǐ
hún yǔ
hún shuō
hún màn
hún qí
hún lèng
hún hán
hún rú
hún rán
hún yǔ
hún gài
hún zhì
hún jiā
hún luàn
hún shí
hún sù
hún tiě
hún yáo
hún yī
hún cuì
hún chún
hún máng
hún hóng
hún lún
hún yán
hún yī
hún bó
hún hán
hún dàn
hún yí
hún gè
hún tóng
hún mù
hún níng
hún dùn
hún huà
hún xiàng
hún dà
hún è
hún xiáo
hún zhuó
hún hùn
hún ào
hún dūn
hún mì
hún shēn
hún huáng
hún zá
hún hào
hún tūn
hún hào
hún míng
hún qiú
hún guān
wū zhuó
yín zhuó
wò zhuó
shěn zhuó
chī zhuó
xiāo zhuó
zhòng zhuó
fēn zhuó
fǔ zhuó
hūn zhuó
hún zhuó
chóu zhuó
yū zhuó
tiǎn zhuó
huáng zhuó
quán zhuó
fēn zhuó
nóng zhuó
fàng zhuó
fán zhuó
cū zhuó
dùn zhuó
rǒng zhuó
hé zhuó
mén zhuó
gòu zhuó
wū zhuó
zé zhuó
chén zhuó
lán zhuó
yán zhuó
fán zhuó
wǎn zhuó
mí zhuó
hùn zhuó
bái zhuó
chù zhuó
fēn zhuó
huì zhuó
huì zhuó
zhàn zhuó
wǔ zhuó
cūn zhuó
yú zhuó
pái zhuó
hēi zhuó
tān zhuó
hùn zhuó
zǐ zhuó
è zhuó
xuān zhuó
qīng zhuó
cū zhuó
chéng zhuó
ní zhuó
浑浊húnzhuó
(1) 由于沉淀或沉积物而混浊不清
例江水浑浊。——宋·陆游《过小孤山大孤山》例可厌的浑浊咖啡英muddy;turbid⒈ (水、空气等)含有杂质，不清洁，不明澈。
引唐玄奘《大唐西域记·窣堵利瑟那国》：“叶河出葱岭北原，西北而流，浩汗浑浊，汩淴漂急。”
叶圣陶《火灾·醉后》：“傍晚的阳光让白云遮了，风又转得紧一点，扬起尘沙，满天呈浑浊的黄色。”
⒉ 喻指尘世，尘途。
引《清平山堂话本·张子房慕道记》：“高祖曰：‘卿不比在前浑浊之时。’”
不清洁、不清澈。如：「这条河因受到严重污染而浑浊不堪。」也作「混浊」。
浑hún(1)（形）浑浊：～水。(2)（形）糊涂；不明事理：～人｜～头～脑。(3)（形）天然的：～朴｜～厚。(4)（形）全；满：～身｜～似。
浊读音：zhuó浊zhuó(1)（形）浑浊：～流｜～水｜～物。(2)（形）（声音）低沉粗重：～音｜～声｜～气。(3)（形）混乱：～世。