jù lú
jù jīn
jù zhú
jù jié
jù zhǎo
jù bāo
jù jiù
jù jù
jù qǔ
jù huì
jù xiàn
jù huán
jù gōng
gōu wàng
jù bǐng
jù lián
gōu méng
jù hào
jù tú
jù lí
jù dòu
jù diào
jù shì
jù lán
jù chén
jù zhuī
jù duàn
gōu wú
jù jù
jù lǚ
jù chú
jù zhǐ
jù jī
jù liú
jù shēn
jù lǜ
jù dòu
jù jiě
jù lán
jù jì
jù liè
gōu wǎng
jù jǔ
jù jì
jù jué
jù shéng
jù suǒ
jù dùn
jù zú
jù diǎn
jù zhōu
jù lán
jù jǐ
jù dāng
jù qún
jù xíng
jù kǎo
jù fǎ
jù lèi
jù wú
gōu lí
jù gǔ
jù gé
jù guǎn
jù xiào
jù yǎn
jù lóng
jù dù
jù zhù
jù jiǎn
jù mài
jù zi
jù bó
jù jué
jù bó
jù xīng
jù jǐ
jù jí
qīng jù
bì jù
má jù
jù jù
zān jù
gé jù
zhàng jù
jiān jù
bāo jù
gōng jù
zhī jù
mìng jù
yóu jù
gě jù
lǚ jù
xún jù
yǐ jù
jí jù
jù jù
fú jù
hái jù
suì jù
jué jù
kuǎi jù
pí jù
guān jù
dī jù
shéng jù
zhuì jù
liǎn jù
xiǎo jù
qú jù
máng jù
dǎo jù
jiān jù
yǒng jù
huáng jù
jìn jù
jí jù
kè jù
fèi jù
shuì jù
sàn jù
sù jù
⒈ 古代鞋的一种。鞋端饰有絛制之鼻。
引《大戴礼记·哀公问》：“然则今夫章甫、句屨，绅带搢笏者，此皆贤乎？”
《荀子·哀公》“句屨”作“絇屨”。 王先谦集解：“王肃云：‘絇，谓屨头有拘饰也。’ 郑康成云：‘絇之言拘也，以为行戒，状如刀衣，鼻在屨头。’”
参阅《周礼·天官·屦人》贾公彦疏。一说“句”通“矩”。句屦为方头之鞋。 《庄子·田子方》：“儒者冠圜冠者，知天时；履句屨者，知地形。”
陆德明释文：“句，音矩。 李云：‘方也。’”
1. 由词组成的能表示出一个完整意思的话：句子。句法。
2. 〔句读（dòu）〕古代称文词停顿的地方为“句”或“读”。
3. 量词，用于语言：三句话不离本行（háng）。
屦读音：jù屦jù（名）古代一种用麻制成的鞋子：削足适～。