sú diào
sú fù
sú lì
sú kǔn
sú yì
sú yàn
sú mà
sú jì
sú lì
sú bèi
sú lùn
sú jiào
sú lí
sú běn
sú là
sú dì
sú qi
sú lǐ
sú míng
sú lǐ
sú rén
sú liú
sú xué
sú làn
sú gǔ
sú hǎo
sú tú
sú cái
sú shàng
sú ěr
sú rǒng
sú jiè
sú fū
sú jià
sú jiè
sú rú
sú biǎo
sú bǐ
sú mèi
sú jì
sú shì
sú yuàn
sú shēng
sú yùn
sú chén
sú cāo
sú wù
sú jiān
sú yǔ
sú mò
sú fù
sú lèi
sú lǚ
sú è
sú bǐ
sú qíng
sú yí
sú lóng
sú lòu
sú liè
sú xí
sú lì
sú shǒu
sú kè
sú huà
sú zǐ
sú yòu
sú qǔ
sú jīn
sú yù
pǐn yùn
cí yùn
dòu yùn
fēng yùn
gǔ yùn
jīn yùn
yì yùn
hú yùn
hán yùn
mò yùn
zhòng yùn
xián yùn
guǐ yùn
chèn yùn
qíng yùn
fēn yùn
dié yùn
guó yùn
qín yùn
zè yùn
yuǎn yùn
shén yùn
fēng yùn
jiǒng yùn
lián yùn
sòng yùn
mài yùn
hóu yùn
gé yùn
fù yùn
fán yùn
gū yùn
shì yùn
chán yùn
shuǐ yùn
liè yùn
dà yùn
ěr yùn
gēng yùn
niān yùn
shū yùn
hé yùn
gǔ yùn
qiáng yùn
yōu yùn
běi yùn
cù yùn
piān yùn
xiǎn yùn
chū yùn
rú yùn
lǎng yùn
quán yùn
còu yùn
zǐ yùn
sè yùn
jì yùn
jiū yùn
huàn yùn
qì yùn
qì yùn
sù yùn
hé yùn
jiǎo yùn
jiāo yùn
guān yùn
jù yùn
gē yùn
shēng yùn
xié yùn
yàn yùn
qīng yùn
cái yùn
bié yùn
yǎ yùn
wěi yùn
biāo yùn
yán yùn
yuán yùn
sú yùn
yā yùn
shī yùn
lěng yùn
qióng yùn
dí yùn
jiǎo yùn
chén yùn
xiě yùn
fù yùn
xiāng yùn
yì yùn
guǎn yùn
qiū yùn
hóng yùn
bù yùn
xié yùn
gāo yùn
lián yùn
yīn yùn
duǎn yùn
jiān yùn
jiè yùn
qiē yùn
liú yùn
sì yùn
líng yùn
tǐ yùn
jiāo yùn
hǎi yùn
dié yùn
kuān yùn
xiǎo yùn
píng yùn
quán yùn
gòng yùn
jīn yùn
⒈ 不高雅的乐声。
引唐白居易《邓鲂张彻落第》诗：“古琴无俗韵，奏罢无人听。”
⒉ 指不工稳的押韵。
引宋严羽《沧浪诗话·诗法》：“学诗先除五俗：一曰俗体，二曰俗意，三曰俗句，四曰俗字，五曰俗韵。”
郭绍虞校释：“《诗说杂记》卷九：‘何谓俗韵？过於奇险，困而贪多，过於率易，虽二韵亦俗者是也。’案， 沧浪以‘俗韵’列‘俗字’之后，当指‘押韵’之‘韵’。”
⒊ 鄙俗的情味。
引明陆时雍《诗镜总论》：“诗有灵襟，斯无俗趣；有慧口，斯无俗韵矣。”
俗sú(1)（名）风俗：世～｜习～。(2)（形）大众的；广泛流传的：～话｜～曲。(3)（形）庸俗：粗～｜脱～。(4)（名）指没出家的人：还～。
韵读音：yùn韵yùn(1)（名）本义：和谐悦耳的声音。(2)（名）韵母。(3)（名）情趣。(4)（名）（Yùn）姓。