jiān shǔ
jiān xīn
jiān lín
jiān bèi
jiān cǎi
jiān zhuàn
jiān shù
jiān fù
jiān mǎ
jiān yán
jiān yè
jiān shī
jiān liǎng
jiān xún
jiān tiān
jiān pǐn
jiān lǎn
jiān ài
jiān cún
jiān bèi
jiān qiě
jiān tǒng
jiān gāi
jiān póu
jiān huái
jiān háo
jiān chēng
jiān chù
jiān zhēn
jiān xíng
jiān zǒng
jiān wèi
jiān hé
jiān yì
jiān shè
jiān cháng
jiān shì
jiān yōu
jiān yí
jiān róng
jiān běn
jiān tú
jiān qiū
jiān gù
jiān rén
jiān chéng
jiān tǔ
jiān měi
jiān zhī
jiān cùn
jiān jì
jiān jiù
jiān cí
jiān sù
jiān bìng
jiān shì
jiān gù
jiān cǎi
jiān yù
jiān wù
jiān míng
jiān gōng
jiān zhèng
jiān pú
jiān yíng
jiān nián
jiān chéng
jiān tōng
jiān gāi
jiān lì
jiān xī
jiān shè
jiān fù
jiān zōng
jiān tiāo
jiān guó
jiān rú
jiān fù
jiān chéng
jiān shàn
jiān luó
jiān zhí
jiān lǐng
jiān cái
jiān jiǎ
jiān guān
jiān chāi
jiān liè
jiān shān
jiān qiǎn
jiān cái
jiān dào
jiān tīng
jiān quán
jiān bāo
jiān yǔ
jiān bāo
jiān suì
jiān yòng
jiān yì
jiān jí
jiān ròu
jiān tūn
jiān jīn
jiān yùn
jiān qià
jiān zī
jiān yī
jiān róng
jiān lù
jiān zǐ
jiān rì
jiān qí
jiān liàng
jiān zhí
jiān dīng
jiān rèn
jiān yíng
jiān zhú
jiān jiā
qiū yùn
sù yùn
yàn yùn
gé yùn
líng yùn
qīng yùn
sè yùn
lěng yùn
ěr yùn
pǐn yùn
hú yùn
zhòng yùn
shēng yùn
sú yùn
běi yùn
qì yùn
chū yùn
yǎ yùn
dié yùn
qíng yùn
gēng yùn
qiē yùn
zǐ yùn
qiáng yùn
jīn yùn
xiǎo yùn
duǎn yùn
cù yùn
tǐ yùn
fù yùn
jiān yùn
mò yùn
gǔ yùn
dà yùn
biāo yùn
quán yùn
yán yùn
shuǐ yùn
gāo yùn
xián yùn
jiū yùn
rú yùn
yuǎn yùn
guǐ yùn
liè yùn
sòng yùn
gǔ yùn
gē yùn
shén yùn
shì yùn
jì yùn
chén yùn
niān yùn
dié yùn
hóng yùn
lǎng yùn
hé yùn
yuán yùn
lián yùn
hán yùn
yì yùn
dòu yùn
yōu yùn
liú yùn
qióng yùn
yì yùn
jīn yùn
xié yùn
shū yùn
qì yùn
fán yùn
xiǎn yùn
kuān yùn
qín yùn
xiě yùn
guó yùn
jiāo yùn
guǎn yùn
cí yùn
dí yùn
jù yùn
shī yùn
fēn yùn
fēng yùn
jiè yùn
huàn yùn
jiǒng yùn
jiǎo yùn
fù yùn
yā yùn
wěi yùn
mài yùn
gòng yùn
lián yùn
fēng yùn
chán yùn
bù yùn
zè yùn
jiǎo yùn
hé yùn
còu yùn
hóu yùn
sì yùn
quán yùn
piān yùn
gū yùn
cái yùn
guān yùn
bié yùn
chèn yùn
xiāng yùn
píng yùn
yīn yùn
xié yùn
jiāo yùn
hǎi yùn
⒈ 近体诗用韵的一种方法。指同一首诗中，兼用通用韵部的字押韵。
引清吴乔《围炉诗话》卷一：“唐人有嫌韵、兼韵之法。嫌韵即出韵也；兼韵亦名干韵，谓兼取通用韵中一二字也。嫌韵与兼韵可通用，不可转用。寒与删、先得相兼，以其通用故也；而转用之真、文、元则不可。”
清吴乔《围炉诗话》卷一：“唐人排律有兼韵者，东兼冬，庚兼青是也……通用乃刘渊并韵以前之法。”
兼jiān(1)（形）两倍的：～程｜～旬（二十天）。(2)（动）同时涉及或具有几种事物：～而有之｜～收并蓄｜品学～优｜～听则明；偏信则暗。
韵读音：yùn韵yùn(1)（名）本义：和谐悦耳的声音。(2)（名）韵母。(3)（名）情趣。(4)（名）（Yùn）姓。