sú jià
sú ěr
sú lóng
sú dì
sú lì
sú là
sú míng
sú liú
sú cái
sú yì
sú lì
sú rú
sú jì
sú yuàn
sú è
sú kǔn
sú mèi
sú zǐ
sú yǔ
sú yòu
sú lùn
sú lòu
sú lǐ
sú qǔ
sú gǔ
sú rǒng
sú xué
sú jiè
sú bǐ
sú qi
sú rén
sú mà
sú yùn
sú qíng
sú jiè
sú fù
sú yù
sú lǐ
sú fū
sú shì
sú huà
sú tú
sú shēng
sú diào
sú běn
sú shǒu
sú jiān
sú hǎo
sú yí
sú jiào
sú lí
sú lǚ
sú yàn
sú lèi
sú wù
sú fù
sú bǐ
sú shàng
sú jīn
sú mò
sú chén
sú cāo
sú kè
sú lì
sú bèi
sú jì
sú xí
sú làn
sú biǎo
sú liè
jǐn tú
qíng tú
xiāo tú
yǐn tú
qí tú
dēng tú
shī tú
zī tú
gùn tú
fàn tú
zuǒ tú
lín tú
mén tú
qián tú
zhǎng tú
bīn tú
fán tú
sēng tú
qún tú
fǎ tú
kuáng tú
diāo tú
jùn tú
zú tú
zhí tú
yǐ xǐ
qiáng tú
gāi tú
pǐ tú
gāo tú
xiá tú
bēn tú
zhēng tú
gōng tú
qiú tú
zhēng tú
zōu tú
dì tú
xíng tú
dǔ tú
wáng tú
sī tú
bào tú
chū tú
zāo tú
chán tú
nà tú
qiān tú
jiān tú
xiōng tú
yōu tú
mí tú
cóng tú
dào tú
zī tú
yǔ tú
kūn tú
xíng tú
dǎi tú
cháng tú
dá tú
yǐ tú
jiā tú
wú tú
zuò tú
guǎ tú
jiào tú
dǎng tú
báo tú
diàn tú
chái tú
shú tú
bǎo tú
yāng tú
bó tú
dào tú
bái tú
diào tú
péng tú
liè tú
xī tú
jiǔ tú
luàn tú
láo tú
liáo tú
zhě tú
fēi tú
qǐ tú
pǐ tú
yǔ tú
bìng tú
bù tú
jué tú
kè tú
fěi tú
lì tú
shēng tú
zhào tú
sú tú
zhí tú
cháng tú
liú tú
mén tú
dǎng tú
mǎ tú
fū tú
máo tú
xiāo tú
chú tú
nì tú
lún tú
pàn tú
chǒu tú
è tú
xué tú
gōng tú
liè tú
sī tú
⒈ 庸俗之人。
引唐杨炯《宴族人杨八宅序》：“夫俗徒扰扰，天下喧喧。风云竭而交道衰，势利行而小人长。”
唐韩愈《寄卢仝》诗：“先生结髮憎俗徒，闭门不出动一纪。”
俗sú(1)（名）风俗：世～｜习～。(2)（形）大众的；广泛流传的：～话｜～曲。(3)（形）庸俗：粗～｜脱～。(4)（名）指没出家的人：还～。
徒读音：tú徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。