lún quē
jì quē
cái quē
kāi quē
xià quē
niè quē
běn quē
tí quē
yí quē
fàng quē
kuǎn quē
sàn quē
diàn quē
huǐ quē
shǔ quē
mǎi quē
gào quē
kuī quē
liè quē
duǎn quē
yuán quē
jiǎn quē
hàn quē
bàng quē
qī quē
xiǎo quē
biān quē
qī quē
miù quē
fán quē
yuán quē
yōu quē
diāo quē
duàn quē
jiǎn quē
fèi quē
cán quē
hòu quē
yào quē
yān quē
piē quē
qiàn quē
bēng quē
féi quē
cán quē
hǎo quē
měi quē
xī quē
wú quē
jǐn quē
diǎn quē
wán quē
kòng quē
niè quē
tuí quē
shǎ quē
tuí quē
é quē
pǐ quē
fēi quē
é quē
qín quē
bāo quē
líng quē
kuì quē
wēi quē
yú quē
dǐng quē
bài quē
yǔn quē
wáng quē
liè quē
chū quē
tù quē
sǔn quē
bǔ quē
pò quē
zhōng quē
chà quē
chǐ quē
zàn quē
mài quē
huì quē
tiāo quē
lí quē
qí quē
xián quē
空缺，指缺口。
唐欧阳詹《栈道铭序》：“空隙有所不周，迴翔有所不合，澄结既定，窾缺生乎其中。西南有漏天，天之窾缺也；于斯有兹地，地之窾缺也。”
1. 空隙。
2. 中空：“见窾木浮而知为舟。”
3. 空洞，不实：“窾言不听，奸乃不生。”
4. 挖空：“斩材窾坚。”
5. 法则；规矩。
6. 枯。
7. 古水名。
8. 象声词，形容水击石声。
9. 古通“款”。
缺读音：quē缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。