huǐ chē
huǐ jìn
huǐ báo
huǐ fá
huǐ diàn
huǐ chè
huǐ rǔ
huǐ zì
huǐ bì
huǐ yán
huǐ cuì
huǐ miè
huǐ zī
huǐ mù
huǐ cháo
huǐ miào
huǐ jí
huǐ chǐ
huǐ fāng
huǐ yú
huǐ jí
huǐ qì
huǐ yán
huǐ mái
huǐ fèi
huǐ shàn
huǐ bìng
huǐ tū
huǐ fú
huǐ dǐ
huǐ mǒ
huǐ luò
huǐ jiā
huǐ dàng
huǐ xuē
huǐ huài
huǐ yù
huǐ yuē
huǐ gé
huǐ dùn
huǐ yán
huǐ cī
huǐ jiān
huǐ zèn
huǐ shāng
huǐ ruò
huǐ mǐn
huǐ mà
huǐ zhái
huǐ hài
huǐ chāi
huǐ wū
huǐ lín
huǐ zì
huǐ sǐ
huǐ shì
huǐ chán
huǐ cuì
huǐ zǐ
huǐ yì
huǐ suì
huǐ jūn
huǐ yí
huǐ jǔ
huǐ lí
huǐ bàng
huǐ chǒu
huǐ sǔn
huǐ bì
huǐ bàng
huǐ fěi
huǐ dǎ
huǐ diē
huǐ zōng
huǐ jué
huǐ liè
huǐ duǎn
huǐ huà
huǐ shàn
huǐ bāo
huǐ jié
huǐ shé
huǐ zé
huǐ shāng
huǐ quē
huǐ zhuāng
huǐ è
huǐ zǐ
huǐ xíng
huǐ quē
huǐ zhài
huǐ dú
huǐ tì
huǐ chèn
huǐ cì
huǐ xiào
huǐ bài
huǐ miàn
huǐ dú
huǐ róng
fán quē
mǎi quē
sǔn quē
qiàn quē
wú quē
hòu quē
lí quē
tiāo quē
tù quē
yú quē
sàn quē
huǐ quē
xià quē
liè quē
kuì quē
xián quē
shǎ quē
kuǎn quē
xī quē
cán quē
yuán quē
hǎo quē
měi quē
qín quē
bāo quē
hàn quē
biān quē
diǎn quē
duàn quē
zhōng quē
duǎn quē
huì quē
gào quē
zàn quē
chǐ quē
dǐng quē
yān quē
fàng quē
yuán quē
wán quē
pò quē
fēi quē
bǔ quē
liè quē
chà quē
wáng quē
mài quē
běn quē
tí quē
diāo quē
yǔn quē
féi quē
xiǎo quē
cái quē
qī quē
kāi quē
yōu quē
kuī quē
niè quē
shǔ quē
líng quē
jì quē
jiǎn quē
lún quē
tuí quē
cán quē
wēi quē
miù quē
pǐ quē
tuí quē
é quē
yào quē
bàng quē
chū quē
diàn quē
bēng quē
bài quē
qí quē
piē quē
yí quē
jiǎn quē
é quē
qī quē
jǐn quē
niè quē
kòng quē
fèi quē
⒈ 亏缺。
引《后汉书·桓帝纪》：“閒者，日食毁缺，阳光晦暗。”
⒉ 破损。
引《宋书·何承天传》：“但欲先定民居，营其閭术，墉壑存者，因而即之，其有毁缺，权时栅断。”
毁huǐ(1)（动）破坏；糟蹋：～损｜～坏｜～弃｜拆～。(2)（动）烧掉：烧～｜焚～｜销～。(3)（动）毁谤：诋～｜～谤｜～誉。(4)（动）〈方〉把成件的旧东西改成别的东西（多指衣服）：～裤子｜～衣服。
缺读音：quē缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。