sǔn bāo
sǔn shén
sǔn rǔ
sǔn huài
sǔn huǐ
sǔn yǒu
sǔn qì
sǔn shēng
sǔn xīn
sǔn hài
sǔn chù
sǔn yuàn
sǔn bì
sǔn duì
sǔn quē
sǔn wū
sǔn shòu
sǔn quē
sǔn jí
sǔn huái
sǔn shāng
sǔn chú
sǔn chè
sǔn jiǎn
sǔn bài
sǔn fèi
sǔn sāi
sǔn biǎn
sǔn yì
sǔn dé
sǔn mài
sǔn sè
sǔn shòu
sǔn yì
sǔn shàn
sǔn hào
sǔn yuè
sǔn rén
sǔn zhèng
sǔn báo
sǔn nián
sǔn huì
sǔn shī
wáng quē
kuì quē
fèi quē
wēi quē
hòu quē
féi quē
xián quē
lún quē
liè quē
huǐ quē
bēng quē
yōu quē
tù quē
bǔ quē
wú quē
dǐng quē
xiǎo quē
fēi quē
niè quē
xī quē
lí quē
biān quē
huì quē
qí quē
yǔn quē
duǎn quē
yú quē
jì quē
qín quē
pǐ quē
chū quē
fán quē
hàn quē
kuǎn quē
jiǎn quē
fàng quē
chà quē
shǎ quē
qiàn quē
diàn quē
niè quē
é quē
gào quē
wán quē
yí quē
sàn quē
é quē
kòng quē
bài quē
bàng quē
yuán quē
běn quē
jǐn quē
mài quē
jiǎn quē
xià quē
shǔ quē
zàn quē
yuán quē
tiāo quē
piē quē
yān quē
miù quē
duàn quē
kuī quē
měi quē
kāi quē
tuí quē
cán quē
líng quē
sǔn quē
zhōng quē
qī quē
hǎo quē
mǎi quē
cán quē
diāo quē
cái quē
liè quē
qī quē
tuí quē
pò quē
tí quē
yào quē
bāo quē
diǎn quē
chǐ quē
⒈ 亦作“损闕”。
⒉ 缺失。
引汉荀悦《汉纪·惠帝纪论》：“夺民之利，不以为耻，是以清节毁伤，公义损缺。”
⒊ 损坏残缺。
引唐刘恂《岭表录异》卷上：“穴中得一铜鼓，其色翠緑，土蚀数处损闕。”
宋曹士冕《法帖谱系·大观太清楼帖》：“吾家收宣政间所拓前十卷字画，有锋芒且无损缺。”
⒋ 减省。
引《后汉书·黄琼传》：“今亦宜顾省政事，有所损闕，务存质俭，以易民听。”
1.减少：～益。增～。～兵折将。
2.损害：～人利己。有益无～。
3.损坏：破～。完好无～。
4.用尖刻的话挖苦人：～人。
5.刻薄；恶毒：这人办事真～。他说的话够～的。
缺读音：quē缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。