bēng cuì
bēng diān
bēng chè
bēng yǔn
bēng yún
bēng luàn
bēng qīng
bēng zhuì
bēng jiě
bēng gěng
bēng sàng
bēng tuí
bēng wén
bēng xī
bēng fèn
bēng jué
bēng bāo
bēng tuān
bēng xiàn
bēng tuí
bēng kuì
bēng cú
bēng shí
bēng kuì
bēng jié
bēng lòu
bēng yǔn
bēng pán
bēng bēng
bēng huài
bēng rǎo
bēng cuī
bēng tuó
bēng luò
bēng chí
bēng dòng
bēng bō
bēng pò
bēng tā
bēng huǐ
bēng kè
bēng fèi
bēng qiān
bēng téng
bēng dàng
bēng bèi
bēng quē
bēng fēn
bēng xiè
bēng jiǎo
bēng quē
bēng chāi
bēng liū
bēng liè
bēng chéng
bēng hào
bēng hài
bēng lí
bēng lún
bēng tuó
bēng bì
bēng pǐ
bēng zhèng
bēng shāng
bēng zhā
bēng jí
bēng bēn
bēng hōng
bēng dǎo
bēng xīn
bēng jiè
bēng tān
bēng sǔn
bēng chǐ
bēng jǔ
bēng yǔn
bēng shì
bēng gǎn
bēng hōng
bēng chá
bēng làng
hòu quē
dǐng quē
pò quē
kuì quē
kāi quē
shǎ quē
chà quē
yuán quē
qín quē
qī quē
líng quē
yǔn quē
měi quē
liè quē
huǐ quē
yí quē
yōu quē
jì quē
diǎn quē
xī quē
liè quē
chū quē
biān quē
xián quē
wán quē
lún quē
wáng quē
jiǎn quē
qí quē
shǔ quē
wēi quē
jiǎn quē
fēi quē
gào quē
é quē
yuán quē
mài quē
cán quē
miù quē
fàng quē
yān quē
niè quē
chǐ quē
duàn quē
kòng quē
cán quē
diàn quē
bǔ quē
tuí quē
cái quē
mǎi quē
fán quē
bài quē
qī quē
tù quē
piē quē
duǎn quē
jǐn quē
wú quē
hàn quē
tuí quē
diāo quē
niè quē
féi quē
bàng quē
xià quē
lí quē
tí quē
xiǎo quē
bāo quē
kuǎn quē
bēng quē
kuī quē
sàn quē
běn quē
zhōng quē
sǔn quē
tiāo quē
zàn quē
hǎo quē
qiàn quē
fèi quē
pǐ quē
yú quē
yào quē
huì quē
é quē
⒈ 亦作“崩闕”。败坏。
引《后汉书·张奋传》：“臣以为汉制当作礼乐，是以先帝圣德，数下詔书，愍伤崩缺，而众儒不达，议多駮异。”
《后汉书·曹褒传》：“汉再受命，仍有封禪之事，而礼乐崩闕，不可为后嗣法。”
1. 倒塌：崩塌。崩坍。崩毁。崩解（）。崩溃。崩决。崩颓。分崩离析。
2. 破裂：崩裂。把气球吹崩了。
3. 崩裂的东西击中：放爆竹崩了手。
4. 败坏：礼坏乐（）崩。
5. 称枪毙：拉出去崩了。
6. 君主时代称帝王死：驾崩。
缺读音：quē缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。