pò quē
féi quē
cán quē
bēng quē
bǔ quē
cái quē
bài quē
qiàn quē
wáng quē
wán quē
hǎo quē
huǐ quē
diǎn quē
yǔn quē
duǎn quē
mài quē
liè quē
liè quē
yào quē
yuán quē
yí quē
sǔn quē
lí quē
kuǎn quē
fèi quē
běn quē
tiāo quē
chū quē
tù quē
wēi quē
fēi quē
xī quē
fàng quē
cán quē
jiǎn quē
niè quē
é quē
shǔ quē
fán quē
tí quē
hàn quē
bàng quē
jiǎn quē
miù quē
yōu quē
shǎ quē
kāi quē
dǐng quē
kuī quē
xià quē
yān quē
piē quē
qí quē
mǎi quē
gào quē
diāo quē
jì quē
yú quē
tuí quē
wú quē
é quē
niè quē
zhōng quē
huì quē
bāo quē
yuán quē
duàn quē
líng quē
tuí quē
chà quē
biān quē
xiǎo quē
kòng quē
xián quē
jǐn quē
diàn quē
lún quē
qī quē
qín quē
měi quē
hòu quē
sàn quē
kuì quē
zàn quē
chǐ quē
qī quē
pǐ quē
⒈ 亦作“兾缺”。 郤缺的别名。 春秋时晋人。因其父芮封冀，故又称冀缺。臼季见其耕于冀野，夫妻相敬如宾，荐之于晋文公。后代赵盾为政。谥成子。参阅《左传·僖公三十三年》、《国语·晋语五》。
引晋陶潜《劝农》诗之四：“冀缺携儷， 沮溺结耦。”
唐欧阳詹《出门赋》：“慜灵輙於困穷，举兾缺於垄亩。”
冀jì（动）〈书〉希望；希图：希～｜～其成功。冀jì(1)（名）河北的别称。(2)（Jì）姓。
缺读音：quē缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。