liǔ yīn
liǔ qīng
liǔ shà
liǔ huǒ
liǔ dòu
liǔ dài
liǔ xù
liǔ sī
liǔ dài
liǔ juàn
liǔ tǐ
liǔ sāi
liǔ huā
liǔ yè
liǔ pú
liǔ huáng
liǔ ān
liǔ huì
liǔ wò
liǔ àn
liǔ dī
liǔ àn
liǔ láng
liǔ guì
liǔ mò
liǔ bā
liǔ chē
liǔ làng
liǔ fēng
liǔ yǐng
liǔ quān
liǔ yíng
liǔ jìng
liǔ yì
liǔ shì
liǔ xiàn
liǔ liǎn
liǔ quān
liǔ zhōu
liǔ zhōu
liǔ jūn
liǔ guō
liǔ diàn
liǔ dí
liǔ sī
liǔ guǎn
liǔ xiàng
liǔ quán
liǔ bēi
liǔ xià
liǔ guàn
liǔ hú
liǔ yī
liǔ qín
liǔ gǔ
liǔ jiá
liǔ mián
liǔ xìn
liǔ yá
liǔ mián
liǔ guàn
liǔ tái
liǔ àn
liǔ huán
liǔ gǎng
liǔ wān
liǔ shāo
liǔ qiú
liǔ tiáo
liǔ yāo
liǔ cí
liǔ yè
liǔ ér
liǔ róng
liǔ shù
liǔ lǜ
liǔ chéng
liǔ xìng
liǔ xiāng
liǔ táng
liǔ jīng
liǔ lóu
liǔ jiāo
liǔ jì
liǔ biān
liǔ jiē
liǔ yǎn
liǔ lǜ
liǔ lín
liǔ méi
liǔ xiù
liǔ zhī
liǔ ěr
liǔ kè
liǔ pǔ
liǔ cán
liǔ yǒng
liǔ qiáo
liǔ jiāng
liǔ qī
liǔ xīng
liǔ zhí
liǔ yì
liǔ tài
liǔ yān
liǔ qǐ
liǔ yīng
liǔ jiàn
liǔ jìng
liǔ cuì
liǔ tiáo
liǔ yá
liǔ chuáng
liǔ fàn
liǔ yīn
liǔ tīng
liǔ gǔ
liǔ sè
⒈ 泛指柳树。杞，柳的一种，也叫红皮柳。参见“杞柳”。
引《文选·张衡＜西京赋＞》：“周以金堤，树以柳杞。”
薛综注：“金堤，谓以石为边隒，而多种杞柳之木。”
李善注：“杞，即楩木也。”
唐储光羲《贻余处士》诗：“秋苑故池田，宫门新柳杞。”
柳liǔ(1)（名）柳树；落叶乔木或灌木；叶子狭长。(2)（名）二十八宿之一。(3)（名）（Liǔ）姓。
杞读音：qǐ杞qǐ(1)（名）周朝国名；在今河南杞县。(2)（Qǐ）姓。