liǔ jìng
liǔ dài
liǔ jiāo
liǔ jìng
liǔ lóu
liǔ mián
liǔ jì
liǔ yī
liǔ yá
liǔ juàn
liǔ fàn
liǔ liǎn
liǔ qiú
liǔ yīn
liǔ jiāng
liǔ huán
liǔ dī
liǔ xià
liǔ wān
liǔ chuáng
liǔ yè
liǔ àn
liǔ fēng
liǔ biān
liǔ qīng
liǔ sāi
liǔ xìn
liǔ xù
liǔ chē
liǔ jiē
liǔ huì
liǔ jīng
liǔ xiù
liǔ guǎn
liǔ zhōu
liǔ dòu
liǔ bā
liǔ tiáo
liǔ pú
liǔ qín
liǔ lǜ
liǔ lín
liǔ yǐng
liǔ àn
liǔ quán
liǔ róng
liǔ xìng
liǔ jūn
liǔ zhōu
liǔ ér
liǔ diàn
liǔ yá
liǔ làng
liǔ sè
liǔ zhí
liǔ zhī
liǔ yāo
liǔ hú
liǔ pǔ
liǔ mò
liǔ quān
liǔ yǎn
liǔ yíng
liǔ sī
liǔ tīng
liǔ shāo
liǔ yīn
liǔ xiàn
liǔ jiàn
liǔ huā
liǔ cuì
liǔ táng
liǔ qǐ
liǔ shì
liǔ sī
liǔ gǔ
liǔ jiá
liǔ yān
liǔ láng
liǔ guì
liǔ tǐ
liǔ xiàng
liǔ ān
liǔ huáng
liǔ yì
liǔ wò
liǔ tiáo
liǔ àn
liǔ méi
liǔ yīng
liǔ cí
liǔ chéng
liǔ guō
liǔ guàn
liǔ tài
liǔ dài
liǔ xiāng
liǔ yì
liǔ kè
liǔ dí
liǔ gǎng
liǔ bēi
liǔ cán
liǔ ěr
liǔ gǔ
liǔ qī
liǔ lǜ
liǔ qiáo
liǔ shù
liǔ quān
liǔ guàn
liǔ yè
liǔ xīng
liǔ huǒ
liǔ mián
liǔ shà
liǔ tái
liǔ yǒng
piān mián
shé mián
huáng mián
mǐn mián
fěn mián
zuǒ mián
bái mián
chún mián
qiān mián
lián mián
chóu mián
kuàng mián
qiān mián
pī mián
sī mián
jī mián
cán mián
xiāng mián
mù mián
ruǎn mián
liǔ mián
yān mián
niān mián
fēng mián
miǎo mián
chán mián
dié mián
qīng mián
mín mián
ěr mián
qiān mián
lóng mián
hóng mián
qióng mián
lián mián
guā mián
miǎo mián
miǎo mián
huǒ mián
shěn mián
yān mián
yán mián
qìng mián
hǎi mián
qiān mián
亦作“[.好工具]柳棉”。
⒈ 亦作“柳棉”。柳絮。
引唐李商隐《临发崇让宅紫薇》诗：“桃綬含情依露井，柳绵相忆隔章臺。”
宋苏轼《蝶恋花》词：“枝上柳绵吹又少，天涯何处无芳草。”
元钱霖《清江引》曲：“蛛丝掛柳棉，燕嘴粘花片，啼鶯一声春去远。”
清朱彝尊《临江仙》词：“菜甲齐开更敛，柳緜欲起还沉。”
柳liǔ(1)（名）柳树；落叶乔木或灌木；叶子狭长。(2)（名）二十八宿之一。(3)（名）（Liǔ）姓。
绵读音：mián绵mián(1)（名）丝锦：～绸。(2)（动）绵延：连～。(3)（形）柔软：软～～。