liǔ pú
liǔ huā
liǔ tài
liǔ huáng
liǔ zhī
liǔ yī
liǔ jiāng
liǔ diàn
liǔ yǒng
liǔ yīng
liǔ chéng
liǔ lǜ
liǔ jiá
liǔ qín
liǔ qīng
liǔ zhí
liǔ qiáo
liǔ xìn
liǔ jūn
liǔ àn
liǔ guō
liǔ jīng
liǔ dài
liǔ sāi
liǔ zhōu
liǔ wò
liǔ chē
liǔ pǔ
liǔ yǐng
liǔ sī
liǔ jiàn
liǔ xiāng
liǔ jìng
liǔ tái
liǔ yǎn
liǔ tiáo
liǔ shāo
liǔ fēng
liǔ qī
liǔ dí
liǔ yān
liǔ yīn
liǔ gǔ
liǔ cuì
liǔ xù
liǔ guǎn
liǔ guàn
liǔ táng
liǔ yè
liǔ xià
liǔ cí
liǔ ér
liǔ méi
liǔ yè
liǔ jìng
liǔ xīng
liǔ xiàng
liǔ lóu
liǔ yīn
liǔ jiē
liǔ qǐ
liǔ cán
liǔ tīng
liǔ guì
liǔ xiù
liǔ yì
liǔ xìng
liǔ huǒ
liǔ jì
liǔ bā
liǔ liǎn
liǔ fàn
liǔ ěr
liǔ quān
liǔ mò
liǔ sī
liǔ shì
liǔ láng
liǔ kè
liǔ yāo
liǔ bēi
liǔ wān
liǔ yá
liǔ dī
liǔ mián
liǔ yíng
liǔ yá
liǔ biān
liǔ hú
liǔ quān
liǔ shù
liǔ lǜ
liǔ juàn
liǔ huì
liǔ róng
liǔ àn
liǔ gǔ
liǔ chuáng
liǔ mián
liǔ dài
liǔ gǎng
liǔ xiàn
liǔ shà
liǔ guàn
liǔ dòu
liǔ tiáo
liǔ sè
liǔ quán
liǔ zhōu
liǔ huán
liǔ yì
liǔ qiú
liǔ tǐ
liǔ àn
liǔ ān
liǔ lín
liǔ jiāo
liǔ làng
shì yè
dài yè
diǎn yè
zhòng yè
lián yè
shù yè
niè yè
qī yè
pēi yè
gēn yè
dāo yè
zhī yè
miàn yè
juǎn yè
kuàng yè
jiāo yè
nǎng yè
shàng yè
jì yè
chá yè
dǐng yè
jiǎng yè
gù yè
liǔ yè
bǎi yè
huā yè
mò yè
dòu yè
lèi yè
yù yè
wàn yè
zǐ yè
chū yè
kē yè
jī yè
huì yè
qiān yè
shí yè
lóu yè
cuì yè
xiāng yè
lái yè
fú yè
fù yè
chuán yè
cù yè
sǎo yè
ruì yè
fēng yè
jìn yè
liú yè
jiǎn yè
chuī yè
zhà yè
sāng yè
huā yè
huáng yè
dān yè
qiū yè
shè yè
bǎi yè
bìng yè
méi yè
zhè yè
tóng yè
yì yè
tiáo yè
piě yè
yì yè
nà yè
kū yè
yī yè
shè yè
shuāng yè
nián yè
suō yè
hù yè
qiū yè
hóng yè
piān yè
fán yè
yú yè
luò yè
lù yè
bài yè
jiǔ yè
fù yè
lèi yè
zhī yè
cè yè
lì yè
dōng yè
bèi yè
jiāo yè
yù yè
ké yè
kuò yè
gōng yè
sān yè
qióng yè
mù yè
cán yè
fān yè
zhú yè
jiāo yè
wǎn yè
jú yè
chē yè
fèi yè
liǎng yè
zhōng yè
chǔ yè
jīn yè
fèng yè
hù yè
jiǎ yè
jiā shè
zhù ye
dù yè
bǎo yè
shāng yè
yín yè
wú yè
guì yè
liáng yè
táo yè
⒈ 柳树的叶子。多用以形容女子细长之眉。
引南朝梁元帝《树名诗》：“柳叶生眉上，珠璫摇鬢垂。”
唐刘禹锡《同乐天和微之深春》之七：“人眉新柳叶，马色醉桃花。”
清孙枝蔚《昭君怨》诗：“欺雪桃花貌，愁寒柳叶顰。”
⒉ 古扶南国女王之号。
引《梁书·诸夷传·海南诸国》：“扶南国俗本躶体，文身被髮，不製衣裳。以女人为王，号曰柳叶。”
⒊ 篆书的一种。
引宋张世南《游宦纪闻》卷六：“太宗搜天下古书画……间有题其傍云‘ 西岳僧贯休作’，皆篆文。或古体，或玉筋，或柳叶。”
柳树的叶子。
如：「池边的柳叶随风飘扬，非常幽雅。」
柳liǔ(1)（名）柳树；落叶乔木或灌木；叶子狭长。(2)（名）二十八宿之一。(3)（名）（Liǔ）姓。
叶读音：yè,xié[ yè ]1. 植物的营养器官之一：树叶。菜叶。叶子。叶落归根。一叶知秋。一叶蔽目（喻目光短浅，常被眼前细小事物所遮蔽，看不到远处、大处。亦称“一叶障目”）。
2. 像叶子的：铁叶。百叶窗。
3. 同“页”。
4. 世，时期：初叶。末叶。
5. 姓。