liǔ làng
liǔ xiāng
liǔ guàn
liǔ huā
liǔ ān
liǔ jiá
liǔ zhí
liǔ quān
liǔ qín
liǔ tǐ
liǔ tīng
liǔ tiáo
liǔ xiàn
liǔ chuáng
liǔ sāi
liǔ jìng
liǔ ér
liǔ xiàng
liǔ chéng
liǔ fēng
liǔ guǎn
liǔ zhōu
liǔ jiāo
liǔ yī
liǔ cán
liǔ yì
liǔ lóu
liǔ zhōu
liǔ juàn
liǔ huán
liǔ qī
liǔ jìng
liǔ qiáo
liǔ xià
liǔ fàn
liǔ gǎng
liǔ méi
liǔ yì
liǔ biān
liǔ kè
liǔ dòu
liǔ tiáo
liǔ pú
liǔ huì
liǔ àn
liǔ sī
liǔ quān
liǔ shù
liǔ yǒng
liǔ gǔ
liǔ tái
liǔ wò
liǔ shà
liǔ qiú
liǔ yá
liǔ yè
liǔ quán
liǔ yīn
liǔ shì
liǔ lín
liǔ cuì
liǔ shāo
liǔ àn
liǔ mián
liǔ àn
liǔ róng
liǔ jūn
liǔ cí
liǔ xìng
liǔ mò
liǔ láng
liǔ mián
liǔ huǒ
liǔ tài
liǔ chē
liǔ dài
liǔ qǐ
liǔ guàn
liǔ yǐng
liǔ lǜ
liǔ xìn
liǔ xiù
liǔ huáng
liǔ yíng
liǔ dài
liǔ sī
liǔ bā
liǔ guō
liǔ yá
liǔ dī
liǔ xīng
liǔ táng
liǔ zhī
liǔ sè
liǔ gǔ
liǔ bēi
liǔ pǔ
liǔ dí
liǔ hú
liǔ yīn
liǔ jīng
liǔ jì
liǔ yāo
liǔ jiāng
liǔ jiàn
liǔ qīng
liǔ lǜ
liǔ ěr
liǔ yǎn
liǔ yè
liǔ jiē
liǔ xù
liǔ guì
liǔ diàn
liǔ yān
liǔ yīng
liǔ wān
liǔ liǎn
yǒu àn
shī àn
bó àn
yǔ àn
xuě àn
nú àn
dǔ àn
méng àn
màn àn
xiǔ àn
cǎn àn
liàng àn
qī àn
yú àn
dàn àn
qīng àn
shí àn
wán àn
mào àn
sān àn
yōu àn
jiāo àn
mái àn
chǎn àn
chōng àn
duǎn àn
mù àn
yīn àn
zhì àn
gàng àn
míng àn
hēi àn
yǎ àn
qī àn
bǐ àn
hūn àn
gǔ àn
míng àn
huì àn
liáng àn
huī àn
bái àn
míng àn
fā àn
yōng àn
qiǎn àn
mí àn
bì àn
liǔ àn
亦作“[.好工具]柳暗”。
⒈ 亦作“柳闇”。谓柳树叶茂荫浓。
引唐王维《早朝》诗：“柳暗百花明，春深五凤城。”
唐温庭筠《秋日》诗：“柳闇山犬吠，蒲荒水禽立。”
宋欧阳修《重赠刘原父》诗：“新年花发见回鴈，归路柳暗藏娇鸦。”
柳liǔ(1)（名）柳树；落叶乔木或灌木；叶子狭长。(2)（名）二十八宿之一。(3)（名）（Liǔ）姓。
暗读音：àn暗àn(1)（形）基本义：光线不足；黑暗：光线不足；黑暗(2)（形）隐藏不露的；秘密：～害｜～斗｜～含。(3)（形）〈书〉糊涂；不明白：昏～。