liǔ qīng
liǔ fàn
liǔ xìng
liǔ huì
liǔ yá
liǔ zhī
liǔ làng
liǔ ér
liǔ jūn
liǔ quān
liǔ qiú
liǔ wò
liǔ yǐng
liǔ yīn
liǔ sāi
liǔ biān
liǔ lín
liǔ pú
liǔ xīng
liǔ xiàn
liǔ dī
liǔ guì
liǔ mò
liǔ juàn
liǔ chē
liǔ xiù
liǔ yāo
liǔ jīng
liǔ jiāng
liǔ guǎn
liǔ cuì
liǔ yì
liǔ zhōu
liǔ chéng
liǔ ān
liǔ huā
liǔ shà
liǔ qī
liǔ tǐ
liǔ àn
liǔ huǒ
liǔ tài
liǔ qín
liǔ shāo
liǔ chuáng
liǔ yī
liǔ mián
liǔ xìn
liǔ huáng
liǔ róng
liǔ sī
liǔ liǎn
liǔ huán
liǔ jiē
liǔ guō
liǔ jìng
liǔ yì
liǔ quān
liǔ yǎn
liǔ gǔ
liǔ jiàn
liǔ sè
liǔ ěr
liǔ tiáo
liǔ cí
liǔ gǔ
liǔ xià
liǔ shù
liǔ fēng
liǔ jiá
liǔ yīng
liǔ dí
liǔ yíng
liǔ diàn
liǔ méi
liǔ lǜ
liǔ sī
liǔ yǒng
liǔ táng
liǔ gǎng
liǔ àn
liǔ yīn
liǔ mián
liǔ qiáo
liǔ tīng
liǔ àn
liǔ lóu
liǔ kè
liǔ cán
liǔ quán
liǔ pǔ
liǔ yè
liǔ xiàng
liǔ hú
liǔ yān
liǔ jiāo
liǔ wān
liǔ bēi
liǔ tiáo
liǔ qǐ
liǔ guàn
liǔ dài
liǔ zhōu
liǔ bā
liǔ yá
liǔ dòu
liǔ jì
liǔ xù
liǔ jìng
liǔ tái
liǔ lǜ
liǔ láng
liǔ zhí
liǔ guàn
liǔ xiāng
liǔ yè
liǔ dài
liǔ shì
jiān pú
tuán pú
jié pú
hán pú
shí pú
tān pú
fú pú
fú pú
shé pú
guàn pú
jīng pú
huán pú
bái pú
hū pú
qīng pú
kū pú
biǎn pú
zhù pú
yī pú
chū pú
biān pú
jiān pú
gū pú
lú pú
lù pú
yān pú
shù pú
biān pú
chāng pú
jiè pú
chū pú
fēng pú
bá pú
chāng pú
shà pú
huán pú
xiāng pú
liǔ pú
máo pú
⒈ 柳和水杨。二者皆易生而早凋，因以喻体弱。常用为自谦之词。语出南朝宋刘义庆《世说新语·言语》：“顾悦与简文同年而髮蚤白。
引简文曰：‘卿何以先白？’对曰：‘蒲柳之姿，望秋而落；松柏之质，经霜弥茂。’”
明陈汝元《金莲记·弹丝》：“我姐姐桃李之姿，尚未缔鸞交凤友；我梦巫柳蒲之质，何日成燕侣鶯儔？”
柳liǔ(1)（名）柳树；落叶乔木或灌木；叶子狭长。(2)（名）二十八宿之一。(3)（名）（Liǔ）姓。
蒲读音：pú[ pú ]1. 多年生草本植物，生池沼中，高近两米。根茎长在泥里，可食。叶长而尖，可编席、制扇，夏天开黄色花（亦称“香蒲”）：蒲黄（蒲的花粉）。蒲棒。蒲草。蒲绒。蒲扇。
2. 指“菖蒲”：蒲节。蒲月（指农历五月）。
3. 庵，用草盖的圆形屋。
4. 古同“匍”，匍伏。
5. 姓。