kuāng níng
kuāng bì
kuāng zuò
kuāng jiù
kuāng hù
kuāng è
kuāng chuáng
kuāng gǔ
kuāng jiǎo
kuāng fǔ
kuāng zuǒ
kuāng wéi
kuāng miù
kuāng piáo
kuāng bì
kuāng zhèng
kuāng xiāng
kuāng zhù
kuāng lǐng
kuāng jì
kuāng sú
kuāng xiāng
kuāng bì
kuāng rén
kuāng dìng
kuāng jì
kuāng zhì
kuāng zàn
kuāng yì
kuāng wēi
kuāng suàn
kuāng ráng
kuāng wéi
kuāng jūn
kuāng yì
kuāng shí
kuāng jí
kuāng chì
kuāng bèi
kuāng kùn
kuāng shān
kuāng rǎng
kuāng guò
kuāng yuè
kuāng fù
kuāng jiū
kuāng fú
kuāng lì
kuāng kuò
kuāng dāng
kuāng lǜ
kuāng yǒng
kuāng xié
kuāng dǎo
kuāng zhí
kuāng lú
kuāng yáo
kuāng là
kuāng zhěng
kuāng làng
kuāng yán
kuāng jiàn
kuāng jù
kuāng zhèng
kuāng bà
kuāng jiù
kuāng fèng
kuāng jū
kuāng lì
kuāng yì
kuāng sòng
kuāng fú
kuāng shì
kuāng yè
kuāng zhèng
kuāng guó
kuāng dǐng
kuāng sù
kuāng chì
kuāng yù
kuāng guī
kuāng shì
kuāng jiào
kuāng nán
kuāng wèi
kuāng chì
kuāng zǐ
kuāng yòu
kuāng gǎi
kuāng chí
kuāng bǔ
kuāng shì
kuāng zhèn
kuāng gé
kuāng jì
kuāng jiàn
kuāng fù
kuāng shén
kuāng hé
kuāng yùn
kuāng lì
kuāng zàn
kuāng guō
gào chì
tè lài
jiè chì
shǒu chì
bá lài
zhào chì
jǐn chì
fèng chì
chí chì
kǒu chì
gào lài
jǐng chì
yuē chì
xùn chì
kuāng chì
tái chì
yán chì
shēn chì
jī chì
jiǎn lài
qiǎn chì
mò chì
xuān chì
yí lài
xiū lài
míng chì
jiǎ chì
jī chì
zì chì
qiē chì
⒈ 亦作“匡敕”。正直谨慎。
引语本《诗·小雅·楚茨》：“既齐既稷，既匡既勑。”
毛传：“勑，固也。”
孔颖达疏：“既能诚正矣，既能慎固矣，於祀之礼无所失。”
朱熹集传：“匡，正；敕，戒。”
清曾国藩《欧阳氏姑妇节孝家传》：“姑刘孺人，端严匡敕，无所假借。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
勑读音：chì同“敕”。