fàn chà
fàn guǎn
fàn shì
fàn yún
fàn jiā
fàn fǎ
fàn shù
fàn tǔ
fàn jīng
fàn shān
fàn yán
fàn xué
fàn biǎo
fàn kè
fàn yīn
fàn jū
fàn zhòng
fàn tiān
fàn sēng
fàn mén
fàn xiàng
fàn yǔ
fàn líng
fàn fú
fàn zhì
fàn guǐ
fàn cè
fàn cè
fàn dào
fàn xiè
fàn lín
fàn gōng
fàn chéng
fàn xíng
fàn shì
fàn diàn
fàn zhòu
fàn fāng
fàn nà
fàn tǎ
fàn bù
fàn zhòu
fàn tǎ
fàn jìng
fàn sòng
fàn xí
fàn wáng
fàn shì
fàn bài
fàn huáng
fàn sǎo
fàn qìng
fàn huā
fàn lǚ
fàn fāng
fàn bèi
fàn yì
fàn xiǎng
fàn lè
fàn sú
fàn shēng
fàn jiā
fàn běn
fàn shì
fàn róng
fàn xīn
fàn wén
fàn jì
fàn xiāng
fàn jiè
fàn shén
fàn jì
fàn shì
fàn chàng
fàn dì
fàn yǔ
fàn jì
fàn xiāng
fàn zì
fàn mì
fàn jīn
fàn gé
fàn cè
fàn zhōng
fàn táng
fàn shì
fàn zhì
fàn yán
fàn jiào
fàn shū
fàn fàn
fàn lún
fàn jiá
fàn lóu
lā tǎ
kē tǎ
má tǎ
fā tǎ
bái tǎ
zī tǎ
tí tǎ
miào tǎ
là tǎ
gē da
huà tǎ
bǎo tǎ
dǎo tǎ
pǐ tǎ
mǎo tǎ
fó tǎ
biāo tǎ
bèi tǎ
zuàn tǎ
diào tǎ
tiě tǎ
líng tǎ
zhuàn tǎ
shuǐ tǎ
kē tǎ
fàn tǎ
pào tǎ
zhuān tǎ
rào tǎ
sēng tǎ
yǒng tǎ
shā tǎ
gān tǎ
tiào tǎ
yù tǎ
luǎn tǎ
jǐng tǎ
shī tǎ
jīng tǎ
yàn tǎ
⒈ 亦作“梵墖”。佛塔。
引唐白居易《想东游五十韵》：“梵塔形疑踊， 閶门势欲浮。”
清纳兰性德《渌水亭杂识》卷一：“﹝资福寺﹞殿前梵墖上勒片石，有‘壬寅三月三日’字，未知何时所建。”
梵fàn（名）梵语“梵摩”的省称；意思是清静；常指关于佛教的：～宫｜～刹。
塔读音：tǎ塔dɑ〔圪塔〕同〔圪〕（ɡē·dɑ）不平滑。塔tǎ(1)（名）高耸的建筑物：灯～｜～台。(2)（名）姓。