fàn fú
fàn shū
fàn bù
fàn lín
fàn shì
fàn líng
fàn xué
fàn zhòu
fàn yán
fàn shān
fàn dì
fàn sú
fàn běn
fàn wén
fàn róng
fàn jiā
fàn chà
fàn fāng
fàn shì
fàn jì
fàn fāng
fàn zhì
fàn zhòu
fàn kè
fàn jiè
fàn sēng
fàn tǎ
fàn jīn
fàn qìng
fàn shì
fàn jiā
fàn gé
fàn chàng
fàn zhòng
fàn jì
fàn bèi
fàn yǔ
fàn xí
fàn zhōng
fàn shì
fàn lún
fàn lǚ
fàn huā
fàn bài
fàn shì
fàn mén
fàn xiāng
fàn sòng
fàn dào
fàn jū
fàn shù
fàn sǎo
fàn fǎ
fàn biǎo
fàn xiàng
fàn xiāng
fàn xiǎng
fàn wáng
fàn xíng
fàn yán
fàn huáng
fàn lè
fàn guǐ
fàn cè
fàn jìng
fàn nà
fàn yǔ
fàn diàn
fàn yì
fàn shì
fàn zhì
fàn xiè
fàn cè
fàn tiān
fàn guǎn
fàn chéng
fàn shén
fàn yīn
fàn jiá
fàn lóu
fàn tǔ
fàn jì
fàn gōng
fàn fàn
fàn táng
fàn tǎ
fàn xīn
fàn jiào
fàn jīng
fàn cè
fàn zì
fàn shēng
fàn mì
fàn yún
zhǐ jìng
lí jìng
wán jìng
zhōng jìng
biān jìng
jiā jìng
fēn jìng
tuò jìng
jìn jìng
kǔ jìng
cháng jìng
hé jìng
wēi jìng
zhuàng jìng
shǒu jìng
jiǒng jìng
sì jìng
lè jìng
lín jìng
jiāo jìng
fó jìng
huán jìng
huán jìng
lián jìng
lǎo jìng
fù jìng
shùn jìng
jiāo jìng
le jìng
fán jìng
chōng jìng
gù jìng
tǔ jìng
cí jìng
qíng jìng
huà jìng
jiē jìng
yǔ jìng
zhēn jìng
pì jìng
mèng jìng
dāng jìng
yuè jìng
yì jìng
sǎo jìng
xiàn jìng
rén jìng
jiāng jìng
yì jìng
bǎo jìng
zhè jìng
chǔ jìng
miào jìng
huà jìng
mó jìng
chù jìng
hé jìng
míng jìng
yú jìng
qǔ jìng
cǎn jìng
bèi jìng
lǐ jìng
kùn jìng
gōu jìng
rén jìng
chén jìng
kāi jìng
chuān jìng
sào jìng
guò jìng
lù jìng
fēng jìng
yì jìng
shì jìng
tuò jìng
shí jìng
guó jìng
dì jìng
xiě jìng
kòu jìng
huàn jìng
nì jìng
jú jìng
guān jìng
běi jìng
shuì jìng
fàn jìng
xiōng jìng
yā jìng
jìng jìng
bài jìng
bā jìng
mò jìng
bì jìng
jiàn jìng
wáng jìng
rù jìng
mèng jìng
chì jìng
yuǎn jìng
shī jìng
shè jìng
wài jìng
shén jìng
shū jìng
yí jìng
wù jìng
yán jìng
xiān jìng
āi jìng
jué jìng
yǎn jìng
xīn jìng
wàng jìng
chū jìng
jiā jìng
shēng jìng
líng jìng
jìng jìng
fàn jìng
shèng jìng
dào jìng
mù jìng
pín jìng
cù jìng
duì jìng
jìn jìng
bàng jìng
jiè jìng
⒈ 佛的境界。
引南朝梁王僧孺《初夜文》：“或恣其神力，或寂诸梵境。”
《魏书·释老志》：“梵境幽玄，义归清旷，伽蓝浄土，理絶尘嚣。”
唐许敬宗《奉和过慈恩寺应制》：“梵境留宸瞩，掞发丽天才。”
⒉ 指印度地界。
引《翻译名义集·宗翻译主》：“﹝玄奘﹞於是杖锡裹足，履险若夷，既戾梵境，筹諮无倦。”
梵fàn（名）梵语“梵摩”的省称；意思是清静；常指关于佛教的：～宫｜～刹。
境读音：jìng境jìng(1)（名）疆界；边界：国～｜入～。(2)（名）地方；区域：渐入佳～｜如入无人之～。(3)（名）境况；境地：家～｜处～｜事过～迁。