tíng xīn
tíng lì
tíng luò
tíng jiě
tíng jīng
tíng chuán
tíng bǎn
tíng bǎn
tíng yū
tíng kào
tíng shī
tíng chù
tíng yǐn
tíng yún
tíng zhù
tíng bǐ
tíng fàng
tíng bù
tíng zhàng
tíng duì
tíng wù
tíng líng
tíng jǐng
tíng liáo
tíng yè
tíng bō
tíng tuǒ
tíng bó
tíng huǒ
tíng sàng
tíng bó
tíng kān
tíng kè
tíng zhì
tíng yún
tíng bēi
tíng kè
tíng gē
tíng jiù
tíng tíng
tíng gōng
tíng zhàn
tíng biān
tíng jīng
tíng jià
tíng qǐn
tíng jìn
tíng xué
tíng bàn
tíng shǒu
tíng níng
tíng yáo
tíng zhǐ
tíng zhí
tíng zhū
tíng nán
tíng dāng
tíng dú
tíng háng
tíng dang
tíng lǚ
tíng nà
tíng biǎo
tíng fú
tíng liú
tíng mián
tíng cáng
tíng xiē
tíng zhuì
tíng jī
tíng sī
tíng fèi
tíng zhěn
tíng huǒ
tíng xī
tíng chuò
tíng gé
tíng xù
tíng bà
tíng fēi
tíng tóng
tíng yùn
tíng miǎn
tíng huǎn
tíng jū
tíng chǎn
tíng jī
tíng jué
tíng pái
sè zhì
huī zhì
qǐn zhì
bù zhì
yì zhì
nián zhì
bǐ zhì
lún zhì
jǔ zhì
pì zhì
jī zhì
màn zhì
yān zhì
qiān zhì
shū zhì
yū zhì
kùn zhì
bǎn zhì
liú zhì
nián zhì
piān zhì
bèn zhì
pàn zhì
jí zhì
jiāng zhì
shī zhì
sè zhì
jū zhì
yōng zhì
dǐ zhì
pǐ zhì
liú zhì
qī zhì
dùn zhì
zhù zhì
nì zhì
wǎng zhì
zǔ zhì
jiǔ zhì
fèi zhì
chū zhì
rǒng zhì
dāi zhì
cū zhì
yí zhì
hé zhì
cí zhì
jiǎn zhì
jiǒng zhì
qū zhì
níng zhì
cū zhì
yù zhì
kuàng zhì
gù zhì
xì zhì
sù zhì
yóu zhì
tún zhì
bá zhì
zhì zhì
ní zhì
dǐ zhì
yōng zhì
jiāo zhì
sì zhì
jī zhì
hūn zhì
tíng zhì
jú zhì
jí zhì
gěng zhì
bìng zhì
pǐ zhì
chán zhì
bá zhì
méng zhì
pò zhì
huì zhì
yū zhì
bū zhì
liàn zhì
mí zhì
qiān zhì
qiān zhì
jué zhì
hé zhì
qiè zhì
dǐ zhì
yán zhì
chī zhì
wán zhì
chí zhì
chén zhì
yīn zhì
è zhì
nìng zhì
停滞tíngzhì
(1) 受到阻碍，不能顺利地进行或发展
(好工具.)例停滞不前英stagnate;be at a standstill;be bogged down⒈ 谓事物因受某种阻碍而处于原来状况下不能继续发展前进。
引《晋书·虞预传》：“加以王涂未夷，所在停滞，送者经年，永失播植。”
《魏书·韩麒麟传》：“及白曜被诛， 麒麟亦徵还，停滞多年。”
宋曾巩《本朝政要策·茶》：“则官有七倍之损，而香象之货，居积停滞，公私皆失其利焉。”
《清史稿·兵志十一》：“综计新厂需款二十餘万两，但能加拨宜昌税银五万，当设法周转，不使厂务停滞也。”
杨沫《青春之歌》第一部第十七章：“难道可以因为害怕牺牲而停滞不前么？”
停止、不动。指受某种阻碍，而处于原来状况，无法继续发展前进。
停tíng(1)（动）本义：～止。(2)（动）停留：～工｜～车。(3)（动）停放；停泊：～灵｜～航。(4)（名）总数分成相同几分；其中一份叫一停儿：十～儿有九～儿是好的。
滞读音：zhì滞zhì（动）停滞；不流畅：～碍｜～洪｜～货｜～留｜～泥｜～涩。