tǔ zhàn
tǔ shǔ
tǔ rú
tǔ fèng
tǔ gāng
tǔ tūn
tǔ kuǎn
tǔ gēn
tǔ bō
tù xiè
tǔ kuǎn
tǔ cí
tǔ hú
tǔ shù
tǔ shé
tǔ cáo
tǔ yá
tǔ pū
tǔ tán
tǔ lou
tǔ sī
tǔ pā
tǔ zhū
tǔ mà
tǔ xī
tǔ chéng
tǔ zhuō
tǔ cí
tǔ qì
tǔ yào
tǔ bái
tǔ fàng
tǔ fā
tǔ yào
tǔ xī
tǔ yán
tǔ hú
tǔ lū
tǔ nà
tǔ hún
tǔ xià
tǔ yú
tǔ hóng
tǔ huī
tù mo
tǔ lěi
tǔ xuàn
tǔ xī
tǔ huā
tǔ huǒ
tǔ suì
tǔ lù
tǔ yàn
tǔ tú
tǔ huí
tǔ bǔ
tǔ lì
tǔ tán
tǔ yǎo
tǔ gòng
tǔ xù
tǔ yīn
tǔ yàn
tǔ xī
tǔ jué
tǔ wò
tǔ qì
tǔ lǜ
tǔ nì
tǔ yàn
tǔ yīn
tǔ fān
tǔ qí
tǔ kǒu
tǔ bū
tǔ shí
tǔ fǎ
tǔ yào
hé fèng
xiān fèng
bǎi fèng
là fèng
xī fèng
cǎi fèng
shuāng fèng
guī fèng
zhī fèng
qín fèng
lín fèng
cuì fèng
luán fèng
yì fèng
chí fèng
bái fèng
zhàn fèng
wēi fèng
qǐ fèng
zhú fèng
fù fèng
liǎng fèng
dà fèng
wěi fèng
pān fèng
chú fèng
jǐn fèng
jiǔ fèng
dān fèng
chuī fèng
lóng fèng
bǎo fèng
zhào fèng
xián fèng
yāo fèng
gāo fèng
yóu fèng
xiáng fèng
yún fèng
shén fèng
xuán fèng
tiě fèng
yáo fèng
wǔ fèng
yí fèng
qīng fèng
tǔ fèng
jì fèng
kūn fèng
pī fèng
nú fèng
tí fèng
huán fèng
niǎo fèng
chì fèng
zǐ fèng
dé fèng
chǔ fèng
qí fèng
sān fèng
kuà fèng
wěi fèng
bǔ fèng
xīng fèng
bì fèng
yuān fèng
ǒu fèng
jí fèng
tóng fèng
xiáng fèng
jiāo fèng
tóng fèng
chén fèng
jīn fèng
èr fèng
míng fèng
gē fèng
wǔ fèng
tuán fèng
tàn fèng
yuān fèng
⒈ 亦作“吐白凤”。
引《西京杂记》卷二：“雄 ( 扬雄 )著《太玄经》，梦吐凤凰，集《玄》之上。”
唐王勃《乾元殿颂》序：“词庭吐凤，翫鸟跡於春黌；书帐翻萤，閲虫文於夏阁。”
《旧唐书·文苑传序》：“门罗吐凤之才，人擅握蛇之价。”
宋吴曾《能改斋漫录·事实一》：“次仲和答云：‘……二赋人间真吐凤，五年溪上不警鸥。’”
清钱谦益《和遵王述怀感德四十韵》：“怀龙温昔梦，吐凤理新编。”
唐白居易《赋赋》：“掩黄绢之丽藻，吐白凤之奇姿；振金声於寰海，增纸价於京师。”
1. 使东西从口里出来：吐痰。吞吐。吐刚茹柔（吐出硬的，吃下软的；喻欺软怕硬）。
2. 放出，露出：高粱吐穗。吐故纳新。
3. 说出：吐话。一吐为快。
凤读音：fèng凤fèng(1)（名）凤凰：龙～｜丹～朝阳。(2)（名）姓。