chén chù
chén qiè
chén zuǒ
chén pú
chén wèi
chén mín
chén dào
chén shì
chén lǐ
chén fù
chén shǔ
chén guān
chén yì
chén zhì
chén chén
chén wèi
chén xià
chén liáo
chén fú
chén xìng
chén lǔ
chén yī
chén niè
chén zǎi
chén lín
chén zǐ
chén rén
chén jí
chén jié
chén yù
chén sī
chén lì
chén liáo
chén shǐ
chén shì
chén fú
chén shuò
chén gōng
chén shù
chén shù
jī fù
xié fù
zhī fù
bīn fù
péi fù
shōu fù
yīn fù
xī fù
tuō fù
tú fù
xū fù
qiáng fù
xuán fù
chén fù
wū fù
bān fù
jì fù
shùn fù
màn fù
fǔ fù
qīn fù
xiǎng fù
jì fù
huān fù
féng fù
guī fù
jié fù
xīn fù
tóu fù
ē fù
pàn fù
xiāng fù
sàn fù
yǐng fù
bì fù
qiān fù
xiàng fù
fèi fù
xiāo fù
jiāo fù
bī fù
chóu fù
zhāo fù
sī fù
guǐ fù
cān fù
dǎng fù
shū fù
wū fù
gǒu fù
mén fù
fèi fù
gǎn fù
tuō fù
suǒ fù
nián fù
pān fù
jǐng fù
tiān fù
yǐ fù
mì fù
qǔ fù
bǐ fù
péng fù
cè fù
lín fù
yuán fù
lí fù
qū fù
kuǎn fù
tī fù
biān fù
píng fù
bái fù
yǐ fù
zhī fù
yǐ fù
lái fù
wēi fù
jiān fù
xiǎn fù
shǎng fù
qiān fù
yìn fù
chǎn fù
wèi fù
jí fù
qīn fù
fèng fù
mèi fù
nián fù
fèi fù
yī fù
tú fù
chéng fù
yǐn fù
huái fù
yì fù
qū fù
xūn fù
qīng fù
yuán fù
xié fù
xiǎn fù
yuè fù
níng fù
nì fù
lián fù
xīn fù
qǐ fù
hé fù
yù fù
shǔ fù
zhuì fù
yíng fù
wèi fù
xié fù
cuàn fù
zuǒ fù
⒈ 臣属依附。按，此是古《尚书》之文，今已亡逸， 梅赜采入伪《武成》篇。
引《孟子·滕文公下》：“有攸不惟臣，东征，绥厥士女，篚厥玄黄，绍我周王见休，惟臣附于大邑周。”
臣chén(1)（名）君主时代的官吏；有时也包括百姓：君～。(2)（名）官吏对皇帝上书或说话时的自称。
附读音：fù附fù(1)（动）附带：～设｜～则｜～寄照片一张｜你给我再～上一笔；让他收到这封信就回信。(2)（动）靠近：～近｜～在他的耳朵旁边低声说话。(3)（动）依从；依附：～议｜～庸。