jiān jié
jiān jiǒng
jiān jù
jiān fá
jiān fú
jiān nán
jiān cuì
jiān xīn
jiān zhūn
jiān zhēn
jiān jí
jiān guǐ
jiān è
jiān huàn
jiān è
jiān jù
jiān shēn
jiān guān
jiān kù
jiān kǔ
jiān qín
jiān zǐ
jiān jì
jiān xiǎn
jiān qú
jiān xiān
jiān gěng
jiān huì
jiān wēi
jiān jiù
jiān kùn
jiān è
jiān tún
jiān dì
jiān jù
jiān sè
jiān jù
jiān huò
jiān hé
jiān jiǎn
jiān shí
jiān zhuō
jiān ài
jiān yē
jiān kǔ
jiù kǔ
nài kǔ
dú kǔ
chī kǔ
pí kǔ
yuàn kǔ
xián kǔ
kè kǔ
gōng kǔ
yǔ kǔ
mèn kǔ
wèi kǔ
bēi kǔ
jí kǔ
jiāo kǔ
qú kǔ
ái kǔ
qīn kǔ
sì kǔ
wā ku
chì kǔ
lǎo kǔ
xià kǔ
èr kǔ
jū kǔ
yán kǔ
jiān kǔ
qín kǔ
chì kǔ
sè kǔ
gān kǔ
nán kǔ
pín kǔ
jiǒng kǔ
wǎng kǔ
jiān kǔ
bā kǔ
xíng kǔ
fán kǔ
juàn kǔ
qì kǔ
suān kǔ
bìng kǔ
jī kǔ
tú kǔ
liú kǔ
gū kǔ
áo kǔ
huàn kǔ
hán kǔ
jí kǔ
qī kǔ
shòu kǔ
jī kǔ
dà kǔ
è kǔ
wú kǔ
jiān kǔ
piān kǔ
chóu kǔ
kěn kǔ
yán kǔ
qióng kǔ
kǒu kǔ
láo kǔ
gōng kǔ
kùn kǔ
jiǎn kǔ
jí kǔ
yóu kǔ
jī kǔ
jiē kǔ
liáng kǔ
xīn kǔ
sù kǔ
fán kǔ
hú kǔ
cǎn kǔ
kè kǔ
yān kǔ
bù kǔ
tòng kǔ
sǐ kǔ
yàn kǔ
lí kǔ
āi kǔ
jīng kǔ
què kǔ
jiǎ kǔ
hèn kǔ
jiān kǔ
qīng kǔ
jiào kǔ
hé kǔ
è kǔ
zuì kǔ
shāng kǔ
zuò kǔ
qiè kǔ
艰苦jiānkǔ
(1) 艰难地过日子。指生活困苦
例艰(好工具.)苦奋斗英difficult;bitter;intensive;painstaking;strenous;tough⒈ 艰难困苦。
引《汉书·淮南厉王刘长传》：“大王不思先帝之艰苦，日夜怵惕，修身正行……而欲属国为布衣，甚过。”
《资治通鉴·后周太祖广顺元年》：“帝谓王峻曰：‘朕起于寒微，备尝艰苦。’”
清曾国藩《金陵楚军水师昭忠祠记》：“君子之存心也，不敢造次忘艰苦之境。”
困难辛苦。《汉书．卷四四．淮南厉王刘长传》：「大王不思先帝之艰苦，日夜怵惕，修身正行。」也作「艰辛」。
艰jiān（形）困难：～苦｜～深｜～难。
苦读音：kǔ苦kǔ(1)本义：像胆汁或黄连的味道。(2)（名）难受；痛苦：～笑｜艰～｜愁眉～脸｜～尽甘来。(3)（动）使痛苦；使难受：解放前；一家五口都仗着他养活；可～了他了。(4)（动）为某种事物所苦：～旱｜～夏。(5)（形）有耐心地；尽力地：～劝｜～于｜～思｜勤学～练。(6)（副）〈方〉除去得太多；损耗太多：指甲剪得太～了｜这双鞋穿得太～了；不能修理了。