jiǎn kè
jiǎn tài
jiǎn lǐ
jiǎn lián
jiǎn hú
jiǎn què
jiǎn shè
jiǎn sè
jiǎn bēi
jiǎn zhèng
jiǎn zàng
jiǎn jǐn
jiǎn yì
jiǎn kè
jiǎn shí
jiǎn diāo
jiǎn fá
jiǎn gōng
jiǎn rán
jiǎn pǔ
jiǎn jiǎn
jiǎn dé
jiǎn mù
jiǎn tuì
jiǎn xiá
jiǎn yuē
jiǎn nián
jiǎn bó
jiǎn bī
jiǎn suì
jiǎn lìn
jiǎn jié
jiǎn lìn
jiǎn pín
jiǎn jū
jiǎn è
jiǎn bǎo
jiǎn zhèng
jiǎn sè
jiǎn kǔ
jiǎn fù
jiǎn shěng
jiǎn lòu
jiǎn sù
jiǎn lǜ
jiǎn fǔ
jiǎn mào
jiǎn tài
jiǎn jìng
jiǎn bǐ
jiǎn yuè
jiǎn kè
jiǎn diāo
jiǎn qín
jiǎn mù
jiǎn gù
jiǎn qī
jiǎn lì
jiǎn yòng
è kǔ
tòng kǔ
jīng kǔ
kè kǔ
wèi kǔ
kùn kǔ
jī kǔ
nán kǔ
zuì kǔ
xià kǔ
jiāo kǔ
pí kǔ
jiù kǔ
liáng kǔ
kè kǔ
jiǎn kǔ
wǎng kǔ
hé kǔ
qīn kǔ
chì kǔ
bù kǔ
è kǔ
fán kǔ
sè kǔ
shāng kǔ
qín kǔ
láo kǔ
chī kǔ
juàn kǔ
jí kǔ
jī kǔ
qú kǔ
fán kǔ
jiǎ kǔ
qióng kǔ
huàn kǔ
qī kǔ
áo kǔ
gān kǔ
hán kǔ
què kǔ
jí kǔ
kěn kǔ
zuò kǔ
lí kǔ
èr kǔ
jí kǔ
hú kǔ
yuàn kǔ
chóu kǔ
sì kǔ
gōng kǔ
yān kǔ
jiān kǔ
jī kǔ
qì kǔ
gū kǔ
yóu kǔ
wā ku
wú kǔ
tú kǔ
sǐ kǔ
yán kǔ
jiān kǔ
jiǒng kǔ
bìng kǔ
sù kǔ
xíng kǔ
liú kǔ
pín kǔ
xián kǔ
kǒu kǔ
nài kǔ
cǎn kǔ
yǔ kǔ
jiān kǔ
gōng kǔ
jiào kǔ
chì kǔ
xīn kǔ
ái kǔ
jiē kǔ
dà kǔ
jiān kǔ
jū kǔ
qiè kǔ
bēi kǔ
yàn kǔ
mèn kǔ
suān kǔ
bā kǔ
lǎo kǔ
hèn kǔ
jiān kǔ
dú kǔ
qīng kǔ
yán kǔ
shòu kǔ
piān kǔ
āi kǔ
⒈ 俭朴贫苦。
引《宋书·隐逸传·刘凝之》：“妻亦能不慕荣华，与凝之共安俭苦。”
邹韬奋《个人的美德》：“他这样做是要把自己的俭苦来感化别人的。”
俭jiǎn（形）俭省：勤～｜省吃～用。
苦读音：kǔ苦kǔ(1)本义：像胆汁或黄连的味道。(2)（名）难受；痛苦：～笑｜艰～｜愁眉～脸｜～尽甘来。(3)（动）使痛苦；使难受：解放前；一家五口都仗着他养活；可～了他了。(4)（动）为某种事物所苦：～旱｜～夏。(5)（形）有耐心地；尽力地：～劝｜～于｜～思｜勤学～练。(6)（副）〈方〉除去得太多；损耗太多：指甲剪得太～了｜这双鞋穿得太～了；不能修理了。