yōng lì
yōng lǔ
yōng yú
yōng qú
yōng bǐ
yōng fán
yōng tà
yōng mín
yōng chéng
yōng wěi
yōng rú
yōng nuò
yōng jù
yōng zhī
yōng bǎo
yōng fǔ
yōng qíng
yōng dé
yōng zuò
yōng wǔ
yōng guān
yōng miǎo
yōng lòu
yōng àn
yōng kè
yōng nú
yōng gé
yōng wàng
yōng pú
yōng cái
yōng shū
yōng fá
yōng xūn
yōng jù
yōng rén
yōng dùn
yōng sú
yōng cì
yōng tà
yōng jūn
yōng yī
yōng gōng
yōng jiǎo
yōng ruò
yōng jiàn
yōng juàn
yōng lín
yōng yīn
yōng cái
yōng héng
yōng qiǎn
yōng hé
yōng mín
yōng qì
yōng jìn
yōng bì
yōng lìn
yōng lù
yōng yōng
yōng báo
yōng zhòng
yōng qiè
yōng kě
yōng dài
yōng shì
yōng wéi
yōng mò
yōng huí
yōng miù
yōng cháng
yōng nuò
yōng nú
yōng shǔ
qī àn
dǔ àn
shī àn
yīn àn
qī àn
yǔ àn
bái àn
duǎn àn
yú àn
chōng àn
mí àn
yōng àn
gǔ àn
liàng àn
chǎn àn
bǐ àn
wán àn
mù àn
míng àn
huī àn
xuě àn
méng àn
jiāo àn
huì àn
míng àn
yǎ àn
fā àn
bó àn
mào àn
nú àn
yǒu àn
liáng àn
xiǔ àn
zhì àn
dàn àn
liǔ àn
sān àn
gàng àn
màn àn
qīng àn
yōu àn
hūn àn
bì àn
qiǎn àn
míng àn
cǎn àn
mái àn
shí àn
hēi àn
⒈ 庸下愚昧。亦用作自谦之词。
引南朝梁刘孝绰《谢东宫启》：“幸得蠲於庸暗，裁下免黜之书，仍颁朝会之旨。”
宋欧阳修《论台谏官唐介等宜早牵复札子》：“臣材识庸暗，碌碌於众人中。”
《续资治通鉴·宋太宗淳化四年》：“帝笑曰：‘庸暗如此，不亡何待！’”
观云《平等说与中国旧伦理之冲突》：“又如生于富者之家，以庸暗鄙俗之躬，而曳锦綉饜粱肉，不知世间有贫困事。”
平庸愚昧。
庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？
暗读音：àn暗àn(1)（形）基本义：光线不足；黑暗：光线不足；黑暗(2)（形）隐藏不露的；秘密：～害｜～斗｜～含。(3)（形）〈书〉糊涂；不明白：昏～。