yú xī
yú jiàn
yú kuáng
yú guǎng
yú dòng
yú mào
yú mí
yú jiǎo
yú gù
yú měng
yú sǒu
yú chán
yú zéi
yú chōng
yú huái
yú fán
yú míng
yú qíng
yú àn
yú biǎn
yú jìn
yú zhǔ
yú chǔn
yú lóng
yú róu
yú jiàn
yú mèi
yú wèi
yú zhuó
yú rú
yú kǔn
yú bǐ
yú sù
yú gōng
yú lǔ
yú dùn
yú nuò
yú huò
yú yín
yú méng
yú àn
yú yōng
yú kuì
yú zhì
yú nú
yú xìng
yú gǔ
yú ǎo
yú chéng
yú guǎn
yú wū
yú duò
yú hàn
yú zhuō
yú lòu
yú ruò
yú báo
yú zhí
yú tún
yú yǒng
yú fū
yú yě
yú rén
yú pǔ
yú xīn
yú méng
yú yōng
yú lǜ
yú kěn
yú mào
yú sú
yú zhī
yú lǔ
yú chōng
yú àn
yú hāng
yú làn
yú hān
yú yí
yú yī
yú zhōng
yú chǔn
yú méng
yú fù
yú duǎn
yú nán
yú wán
yú xiǔ
yú qiǎn
yú dàn
yú bì
yú wǎng
yú zhuàng
yú lǎo
yú nòng
yú xián
yú gǔ
yú dùn
yú bào
yú gǔ
yú gàn
yú cè
yú sè
yú xiào
yú bèn
yú kuǎn
yú shī
yú juàn
yú yán
yú jiān
yú liè
yú luàn
yú chī
yú shèn
yú què
chǎn àn
yǎ àn
yǔ àn
qiǎn àn
bái àn
màn àn
qī àn
cǎn àn
liáng àn
bì àn
qī àn
mái àn
yōng àn
jiāo àn
mào àn
qīng àn
fā àn
mí àn
míng àn
míng àn
shí àn
dǔ àn
huì àn
méng àn
gǔ àn
hūn àn
liǔ àn
yīn àn
nú àn
zhì àn
míng àn
huī àn
chōng àn
bǐ àn
yǒu àn
yōu àn
bó àn
hēi àn
wán àn
xiǔ àn
shī àn
xuě àn
sān àn
yú àn
gàng àn
dàn àn
mù àn
duǎn àn
liàng àn
⒈ 亦作“愚闇”。亦作“愚黯”。
⒉ 愚钝而不明事理。
引《荀子·成相》：“请成相，世之殃，愚闇、愚闇堕贤良。”
汉赵晔《吴越春秋·勾践入臣外传》：“勾践愚黯，亲欲为贼。”
《后汉书·列女传·曹世叔妻》：“鄙人愚暗，受性不敏。”
明唐顺之《与胡梅林总督书》之四：“弟以造下行营三座，决然可以制贼而诸将尚不能用之，所谓或执拗不肯相听，或愚闇不能相听，此亦其一节也。”
《清史稿·巴布海传》：“巴布海闻上，上责其愚黯。”
李大钊《青年与农村》：“他们的愚暗，就是我们国民全体的愚暗。”
⒊ 指愚昧之人。
引晋葛洪《抱朴子·对俗》：“此盖愚暗之局谈，非达者之用怀也。”
⒋ 愚昧黑暗。
引李大钊《列宁》：“他们自己家庭生活的甘美和那呻吟在帝王虐政下万家生活的愚暗与不幸，恰是一个绝好的对照。”
愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。
暗读音：àn暗àn(1)（形）基本义：光线不足；黑暗：光线不足；黑暗(2)（形）隐藏不露的；秘密：～害｜～斗｜～含。(3)（形）〈书〉糊涂；不明白：昏～。