chéng xiōng
chéng sāi
chéng lán
chéng jiān
chéng kǎi
chéng guāi
chéng zhàng
chéng xí
chéng quán
chéng kuài
chéng diàn
chéng wū
chéng fǎ
chéng kōng
chéng xìn
chéng chuán
chéng chéng
chéng xìng
chéng jí
chéng chá
chéng xìn
chéng yú
chéng qiāo
chéng luán
chéng wéi
chéng lù
chéng mì
chéng jiàn
chéng cè
chéng fú
chéng shèng
chéng mǎ
chéng qín
chéng gē
chéng zhì
chéng yù
chéng qiáo
chéng hào
chéng lì
chéng fēng
chéng yōng
chéng cōng
chéng jǐng
chéng mén
chéng léi
chéng niè
shèng yú
chéng dàn
chéng yì
chéng líng
chéng huà
chéng mù
chéng chú
chéng chuán
chéng yùn
chéng xià
chéng kè
chéng xiàn
chéng guǎng
chéng chē
chéng jī
chéng chéng
chéng tián
chéng chǔ
chéng yún
chéng lù
chéng bái
chéng kǎn
chéng lóng
chéng qián
chéng bǎo
chéng zhā
chéng jí
chéng xū
chéng zhèng
chéng zuò
chéng hú
chéng biàn
chéng bēi
chéng liáng
chéng gāng
chéng shì
chéng jī
chéng jī
chéng zhā
chéng shí
chéng féi
chéng lǐ
chéng yù
chéng láo
chéng ní
chéng xián
chéng qí
chéng rén
chéng huáng
chéng shù
chéng miè
chéng jiǎ
chéng jià
chéng biān
chéng zhān
chéng líng
chéng dù
chéng yīn
chéng jū
chéng xì
chéng bēn
chéng jiàn
chéng xuān
chéng diào
chéng liú
chéng qiū
chéng wù
chéng qiě
qīng luán
hóng luán
jiàn luán
jīng luán
bó luán
huí luán
xuán luán
bā luán
fēi luán
dān luán
lí luán
hóng luán
cǎi luán
xiāo luán
fú luán
gū luán
fèn luán
cān luán
xiáng luán
yuān luán
qióng luán
lóng luán
fú luán
chāi luán
míng luán
kǒng luán
yóu luán
cāng luán
yí luán
hè luán
jìng luán
hú luán
yù luán
wén luán
hé luán
fèng luán
zhū luán
chéng luán
jīn luán
yuān luán
huáng luán
qīng luán
⒈ 传说春秋时秦有萧史善吹箫， 穆公女弄玉慕之， 穆公遂以女妻之。 史教玉学箫作凤鸣声，后凤凰飞止其家， 穆公为作凤台。一日，夫妇俱乘凤凰升天而去。见汉刘向《列仙传》。鸾凤统类，后因以“乘鸞”比喻成仙。
引北周庾信《后魏骠骑将军荆州刺史贺拔夫人元氏墓志铭》：“既异乘鸞，翻然永去；虽非舞鹤，即掩泉门。”
唐李群玉《玉真观》诗：“高情帝女慕乘鸞，紺髮初簪玉叶冠。”
《西游记》第六二回：“乘鸞登紫府，跨鹤赴瀛洲。”
⒉ 比喻求得佳偶。
引明陈汝元《金莲记·小星》：“还问取雨香云艷，燕语鶯啼，好遂吹簫愿，喜嬴臺乘鸞风便。”
清李渔《慎鸾交·却媒》：“有多少官媒押定在乌纱后，不到乘鸞也死不休。”
⒊ 犹言仙逝。死的婉词。
引宋曾巩《郧口》诗：“风光满眼宛如昨，故人乘鸞独腾騫。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
鸾读音：luán鸾luán（名）传说中凤凰一类的鸟。