chéng shì
chéng xià
chéng yú
chéng xián
chéng fú
chéng lán
chéng líng
chéng luán
chéng jī
chéng cōng
chéng jiān
chéng shí
chéng lù
chéng bái
chéng xiōng
chéng wū
chéng hào
chéng lù
shèng yú
chéng zhān
chéng mǎ
chéng chǔ
chéng qí
chéng dù
chéng xí
chéng huáng
chéng mén
chéng liú
chéng yún
chéng kuài
chéng léi
chéng jī
chéng lóng
chéng hú
chéng guāi
chéng kōng
chéng líng
chéng chuán
chéng chéng
chéng kè
chéng chéng
chéng xì
chéng bēn
chéng tián
chéng diàn
chéng yīn
chéng xìn
chéng fǎ
chéng láo
chéng biàn
chéng miè
chéng bǎo
chéng lǐ
chéng chuán
chéng jí
chéng qiě
chéng ní
chéng yù
chéng dàn
chéng qián
chéng jū
chéng wéi
chéng zhā
chéng xìn
chéng qiāo
chéng quán
chéng jiàn
chéng guǎng
chéng zhèng
chéng diào
chéng shù
chéng chá
chéng kǎi
chéng mù
chéng niè
chéng zhā
chéng xìng
chéng lì
chéng jiàn
chéng kǎn
chéng jí
chéng bēi
chéng liáng
chéng mì
chéng yì
chéng xū
chéng wù
chéng jiǎ
chéng huà
chéng gāng
chéng cè
chéng jī
chéng sāi
chéng yōng
chéng shèng
chéng zhì
chéng chú
chéng chē
chéng qiū
chéng rén
chéng qín
chéng zuò
chéng xuān
chéng yùn
chéng biān
chéng qiáo
chéng jǐng
chéng jià
chéng zhàng
chéng fēng
chéng xiàn
chéng yù
chéng féi
chéng gē
héng gē
qí gē
lín gē
bāo gē
cāo gē
xíng gē
tóu gē
zhěng gē
qǐn gē
máo gē
bīng gē
zhǎng gē
gān gē
zhǐ gē
fǎn gē
diāo gē
biān gē
chéng gē
huí gē
tiān gē
fēng gē
líng gē
zǎn gē
huī gē
dǎo gē
yǎn gē
zhěn gē
jīn gē
xuán gē
shuāng gē
fèn gē
dá gē
huī gē
diāo gē
táo gē
wú gē
yáng gē
chēng gē
jǐ gē
liǎn gē
tuī gē
tāo gē
xún gē
lǔ gē
jí gē
⒈ 传说中的仙人名。戈，一本作“弋”。
引《楚辞·王逸＜九思·伤时＞》：“使素女兮鼓簧， 乘戈龢兮謳謡。”
注：“乘戈，仙人也。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
戈读音：gē戈gē(1)（名）古代兵器；横刃；用青铜或铁制成；装有长柄。(2)（Gē）姓。