chéng mǎ
chéng chuán
chéng qiāo
chéng zhì
chéng liáng
chéng xiàn
chéng jià
chéng xìn
chéng shèng
chéng fēng
chéng sāi
chéng dù
chéng mì
chéng hú
chéng qí
chéng jí
chéng biàn
chéng chē
chéng hào
chéng gāng
chéng jí
chéng jī
chéng yùn
chéng quán
chéng lán
chéng zhā
chéng miè
chéng láo
chéng jiàn
chéng huáng
chéng qián
chéng lì
chéng lù
chéng yú
chéng liú
chéng rén
chéng kuài
chéng xià
chéng kǎi
chéng jiàn
chéng xí
chéng chuán
chéng yún
chéng chéng
chéng bǎo
chéng dàn
chéng shù
chéng wū
chéng huà
chéng xū
chéng zhàng
chéng jiān
chéng diàn
chéng kǎn
chéng xìng
chéng xuān
chéng cè
chéng guāi
chéng qín
chéng yì
chéng bēi
chéng xián
chéng kōng
chéng lóng
chéng niè
chéng chǔ
chéng xì
chéng shì
chéng xìn
chéng luán
chéng lǐ
chéng zhā
chéng ní
chéng diào
chéng wéi
chéng líng
chéng jī
chéng yōng
chéng qiě
chéng jǐng
chéng léi
chéng wù
chéng xiōng
chéng chú
chéng zuò
chéng tián
chéng fǎ
chéng mù
chéng biān
chéng líng
chéng shí
shèng yú
chéng cōng
chéng gē
chéng zhèng
chéng fú
chéng lù
chéng kè
chéng bēn
chéng yīn
chéng zhān
chéng jū
chéng jī
chéng yù
chéng féi
chéng qiáo
chéng mén
chéng bái
chéng qiū
chéng chéng
chéng chá
chéng yù
chéng guǎng
chéng jiǎ
qián qín
zhēn qín
jī qín
cóng qín
lín qín
chūn qín
yuān qín
yóu qín
lái qín
qīng qín
zhǒng qín
lù qín
ruì qín
dān qín
sī qín
yán qín
tǎo qín
zhì qín
mán qín
shāng qín
wǔ qín
hòu qín
shuǐ qín
yí qín
chéng qín
xuán qín
shēng qín
bǎi qín
zhòng qín
yí qín
pǐ qín
liù qín
shí qín
wén qín
shā qín
huó qín
xiāo qín
tāi qín
gū qín
qí qín
pān qín
qīng qín
jīng qín
chí qín
zhì qín
jí qín
qī qín
fēi qín
xì qín
bā qín
zhù qín
sù qín
cuì qín
xiáng qín
shuò qín
chéng qín
chén qín
huǒ qín
zhuī qín
měng qín
zǒu qín
lǔ qín
jīng qín
lǒng qín
lóng qín
míng qín
fēi qín
mù qín
xiān qín
niǎo qín
qī qín
xìn qín
jiān qín
chuān qín
fēng qín
liǎn qín
chuāng qín
líng qín
yě qín
shōu qín
bān qín
yì qín
xíng qín
bìng qín
bìng qín
fēi qín
gāo qín
wén qín
wēi qín
yù qín
piào qín
⒈ 成双而群居的鸟。
引《周礼·秋官·掌客》：“上公……乘禽日九十双。”
郑玄注：“乘禽，乘行羣处之禽，谓雉鴈之属，於礼以双为数。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
禽读音：qín禽qín(1)（名）鸟类：飞～｜家～｜鸣～。(2)（名）〈书〉鸟兽的总称。(3)〈书〉同“擒”。