chéng mì
chéng hào
chéng lù
chéng yù
chéng diàn
chéng xiàn
chéng gē
chéng dù
chéng dàn
chéng biàn
chéng fǎ
chéng jū
chéng jí
chéng ní
chéng yōng
chéng yú
chéng liáng
chéng chuán
chéng bēi
chéng jī
chéng zhā
chéng chéng
chéng chá
chéng zhā
chéng qí
chéng niè
chéng yì
chéng qín
chéng chéng
chéng fēng
chéng kōng
chéng xuān
chéng xián
chéng huà
chéng mǎ
chéng jiǎ
chéng wū
chéng xū
chéng shù
chéng bǎo
chéng lù
chéng biān
chéng shèng
chéng cè
chéng yù
chéng yún
chéng líng
chéng jī
chéng jí
chéng xìn
chéng kuài
chéng zhèng
chéng qián
chéng qiāo
chéng bēn
chéng zhàng
chéng jǐng
chéng wù
chéng shì
chéng kè
chéng lán
chéng qiū
chéng kǎi
chéng xìng
shèng yú
chéng jiàn
chéng léi
chéng xí
chéng xìn
chéng shí
chéng féi
chéng zhān
chéng guǎng
chéng tián
chéng cōng
chéng wéi
chéng chǔ
chéng xiōng
chéng xì
chéng liú
chéng gāng
chéng lǐ
chéng líng
chéng yīn
chéng kǎn
chéng diào
chéng chē
chéng mén
chéng huáng
chéng qiě
chéng miè
chéng bái
chéng jiān
chéng jiàn
chéng zhì
chéng hú
chéng jià
chéng lóng
chéng chuán
chéng quán
chéng qiáo
chéng guāi
chéng sāi
chéng lì
chéng rén
chéng zuò
chéng láo
chéng chú
chéng luán
chéng fú
chéng mù
chéng jī
chéng xià
chéng yùn
⒈ 后因以“乘驄”指侍御史。
引《后汉书·桓典传》：“﹝典﹞辟司徒袁隗府，举高第，拜侍御史。是时宦官秉权， 典执政无所回避。常乘驄马，京师畏惮，为之语曰：‘行行且止，避驄马御史。’”
唐杜甫《哭长孙侍御》诗：“礼闈曾擢桂，宪府旧乘驄。”
唐杜甫《渝州候严侍御不到先下峡》诗：“闻道乘驄发，沙边待至今。”
唐韦应物《寄洪州幕府卢二十二侍御》诗：“忽报南昌令，乘驄入郡城。”
《剪灯馀话·泰山御史传》：“纠察每侍於帝傍，讜论佇闻於白简。期迈揽轡范滂之右，肯居乘驄桓典之间。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
骢读音：cōng骢cōng（名）〈文〉青色与白色夹杂的马。