chéng bēi
chéng jiān
chéng mù
chéng líng
chéng fǎ
chéng cōng
chéng wū
chéng luán
chéng zhān
chéng yīn
chéng miè
chéng jí
chéng shèng
chéng chē
chéng lù
chéng lán
chéng yú
chéng bǎo
chéng yōng
chéng kuài
chéng mén
chéng jià
chéng gē
chéng zhā
chéng dù
chéng hào
chéng qín
chéng kǎi
chéng shí
chéng jī
chéng diào
chéng xì
chéng xí
chéng chuán
chéng lì
chéng bái
chéng zhàng
chéng lǐ
chéng guāi
chéng shù
chéng láo
chéng dàn
chéng jū
chéng jiǎ
chéng zhèng
chéng xìn
chéng qián
chéng yù
chéng féi
chéng yùn
chéng shì
chéng sāi
chéng liáng
chéng chá
chéng qiāo
chéng bēn
chéng chuán
chéng qiáo
chéng yù
chéng mǎ
chéng guǎng
chéng qiū
chéng léi
chéng cè
chéng qí
chéng rén
chéng jí
chéng chéng
chéng jī
chéng jiàn
chéng chú
chéng niè
chéng jiàn
chéng xiōng
chéng wéi
chéng zhā
chéng xiàn
chéng tián
chéng lù
chéng yì
chéng biàn
chéng fēng
chéng biān
chéng mì
chéng fú
chéng quán
chéng kǎn
chéng xián
chéng wù
chéng qiě
chéng lóng
chéng hú
chéng xū
chéng zuò
chéng kè
chéng xià
chéng jī
chéng huà
chéng chéng
chéng kōng
chéng líng
chéng zhì
chéng xuān
chéng diàn
chéng liú
chéng yún
chéng ní
chéng gāng
shèng yú
chéng jǐng
chéng chǔ
chéng xìng
chéng huáng
chéng xìn
lóng yù
liù yù
jià yù
jùn yù
yán yù
chē yù
què yù
chí yù
cān yù
fú yù
cè yù
rì yù
biāo yù
tōng yù
dà yù
xuān yù
fǔ yù
zǒng yù
shī yù
jìn yù
xī yù
hè yù
xī yù
fēng yù
jiǎn yù
hú yù
suí yù
luán yù
wǔ yù
shè yù
qū yù
chì yù
chéng yù
lín yù
fáng yù
chǒng yù
qīng yù
bīn yù
kòng yù
⒈ 亦作“乘御”。
⒉ 驱使车马行进。
引前蜀毛文锡《接贤宾》词：“少年公子能乘驭，金鑣玉轡瓏璁。”
元郝经《虎文龙马赋》：“古之所谓千里者，海饮川量，妇人竖子皆乘御之。”
⒊ 驱使，役使。
引《旧唐书·魏玄同传》：“然则当衰弊乏贤之时，则可磨策朽钝而乘驭之。”
明王玉峰《焚香记·藩篱》：“但恐才非千里，咫尺不堪乘驭。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
驭读音：yù驭yù同“御”：～手｜驾～。