tán duì
tán miào
tán xìng
tán sēng
tán kuǎn
tán bīng
tán pàn
tán tán
tán yì
tán tǔ
tán fēng
tán gǔ
tán xū
tán yíng
tán chán
tán yǒng
tán tuō
tán jīng
tán yǎn
tán xiè
tán tiān
tán róng
tán cóng
tán kè
tán lǐ
tán yán
tán nián
tán wù
tán liào
tán bīn
tán xí
tán yàn
tán biàn
tán jiàn
tán sù
tán xuè
tán xīn
tán jī
tán yǔ
tán chēng
tán jià
tán jiǎng
tán fēi
tán gōng
tán xiào
tán lào
tán zhù
tán zhōu
tán dào
tán jī
tán zhǔ
tán fǎng
tán jué
tán cì
tán jù
tán cí
tán shuō
tán xiào
tán píng
tán huà
tán xù
tán kōng
tán xuán
tán yì
tán cháo
tán biàn
tán qǐ
tán zī
tán bǐng
tán gòu
tán bó
tán pái
tán cí
tán yōu
tán xì
tán fēng
tán jiāo
tán jiàn
tán jīn
tán niáng
tán lùn
dòu xiè
bēi xiè
chén xiè
yù xiè
fēi xiè
qiē xiè
pí xiè
qīng xiè
bó xiè
cuò xiè
mù xiè
diān xiè
bǐ xiè
suǒ xiè
sāo xiè
jù xiè
lín xiè
huǒ xiè
xī xiè
chuò xiè
bù xiè
mài xiè
jīn xiè
qióng xiè
huì xiè
piè xiè
wěi xiè
suǒ xiè
mò xiè
qī xiè
tán xiè
cū xiè
rěn xiè
⒈ 后以“谈屑”指谈话时口若悬河，滔滔不绝。
引南朝宋刘义庆《世说新语·赏誉》：“胡毋彦国吐佳言如屑，后进领袖。”
刘孝标注：“言谈之流，靡靡如解木出屑也。”
元王恽《琉璃肺》诗：“四筵谈屑霏餘烈，一缕冰浆濯素襟。”
谈吐优雅，佳言如木屑一般落下。语本南朝宋．刘义庆《世说新语．赏誉》：「胡毋彦国吐佳言如屑，后进领袖。」比喻善于言词，滔滔不绝。元．王恽〈琉璃肺〉诗：「四筵谈屑霏余烈，一缕冰浆濯襟胜。」
谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。
屑读音：xiè屑xiè(1)（名）碎末：铁～｜木～｜冰～。(2)（形）琐碎：琐～。(3)（动）认为值得：不～一顾。