tán duì
tán bó
tán xìng
tán biàn
tán xù
tán jiàn
tán xiè
tán yōu
tán miào
tán zhù
tán liào
tán pàn
tán yǒng
tán róng
tán tǔ
tán xí
tán biàn
tán cóng
tán zhōu
tán tuō
tán jué
tán bīng
tán jiàn
tán xiào
tán fǎng
tán xuè
tán fēng
tán sù
tán xuán
tán chēng
tán gòu
tán gōng
tán cí
tán yǎn
tán jīn
tán huà
tán jī
tán shuō
tán chán
tán lùn
tán bǐng
tán wù
tán lǐ
tán qǐ
tán jiǎng
tán kè
tán sēng
tán zī
tán cì
tán niáng
tán kōng
tán yán
tán yíng
tán jiāo
tán dào
tán píng
tán tán
tán tiān
tán cí
tán jù
tán xiào
tán jīng
tán yàn
tán gǔ
tán xū
tán jī
tán yì
tán jià
tán fēng
tán kuǎn
tán yǔ
tán xīn
tán lào
tán zhǔ
tán yì
tán xì
tán nián
tán pái
tán bīn
tán cháo
tán fēi
hé yàn
kuǎn yàn
huān yàn
qīng yàn
mǎi yàn
chóu yàn
shèng yàn
yín yàn
xián yàn
guó yàn
jí yàn
xún yàn
xiū yàn
dài yàn
shòu yàn
kǎi yàn
luò yàn
tán yàn
yè yàn
mì yàn
pú yàn
kāi yàn
péng yàn
yù yàn
ān yàn
shì yàn
wén yàn
fáng yàn
pǔ yàn
nì yàn
cháo yàn
shǎng yàn
hān yàn
jù yàn
nèi yàn
jiā yàn
lǐ yàn
róng yàn
jiǔ yàn
bǎi yàn
hè yàn
huān yàn
qǔ yàn
qǐ yàn
qǐn yàn
fù yàn
huāng yàn
yù yàn
qì yàn
lǚ yàn
yán yàn
qiū yàn
hào yàn
dēng yàn
háo yàn
cì yàn
yāo yàn
cì yàn
jiàn yàn
biàn yàn
guān yàn
xì yàn
péi yàn
guǎng yàn
⒈ 犹谈讌。
引唐柳宗元《唐故万年令裴府君墓碣》：“陟万年令，丛剧辨肃，谈宴终日，人视之若居冗官然。”
亦作“谈燕”。谓边宴饮边叙谈。 三国魏曹操《短歌行》：“契阔谈讌，心念旧恩。”
《旧唐书·文苑传中·齐澣》：“与澣皆朝廷旧德，既废居家巷，每园林行乐，则杖屨相过，谈讌终日。”
宋范仲淹《与朱氏书》：“相国下车，赖长者博文多识，可日奉谈燕。”
谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。
宴读音：yàn宴yàn(1)（动）请人吃酒饭；聚会在一起吃酒饭：～客｜欢～。(2)（名）酒席；宴会：设～｜盛～｜赴～。(3)（形）安乐；安闲：～安｜～乐。