tán biàn
tán yǔ
tán duì
tán fēng
tán xù
tán yǎn
tán lùn
tán kōng
tán xí
tán gōng
tán nián
tán tuō
tán cháo
tán chēng
tán cóng
tán jīng
tán tán
tán yíng
tán yì
tán qǐ
tán sēng
tán huà
tán gǔ
tán xiào
tán chán
tán xuán
tán xì
tán bīng
tán cì
tán liào
tán jī
tán jiàn
tán pái
tán xuè
tán píng
tán zhōu
tán xū
tán wù
tán cí
tán fēi
tán sù
tán bīn
tán jiàn
tán róng
tán yàn
tán kuǎn
tán gòu
tán tǔ
tán xìng
tán xiè
tán xiào
tán jiǎng
tán jù
tán jià
tán miào
tán kè
tán zhù
tán yán
tán zhǔ
tán xīn
tán niáng
tán yǒng
tán tiān
tán jīn
tán shuō
tán yōu
tán jué
tán jī
tán bǐng
tán cí
tán dào
tán yì
tán fǎng
tán fēng
tán lào
tán lǐ
tán bó
tán zī
tán jiāo
tán pàn
tán biàn
fān gǔ
yǒng gǔ
kǎo gǔ
nǎng gǔ
nǐ gǔ
mù gǔ
zhōng gǔ
cháng gǔ
mó gǔ
dí gǔ
lǜ gǔ
shùn gǔ
lì gǔ
fàng gǔ
guān gǔ
yùn gǔ
fǎ gǔ
miào gǔ
suì gǔ
qián gǔ
shǒu gǔ
wàn gǔ
pán gǔ
hào gǔ
xià gǔ
zhì gǔ
biē gǔ
shèng gǔ
fù gǔ
sī gǔ
jìn gǔ
dǔ gǔ
xī gǔ
nì gǔ
xiū gǔ
zhì gǔ
yǐn gǔ
liè gǔ
xióng gǔ
rěn gǔ
jīn gǔ
piě gǔ
dàn gǔ
lái gǔ
suì gǔ
zhā gǔ
zhì gǔ
cāng gǔ
yàn gǔ
chún gǔ
chóu gǔ
zhōng gǔ
zhào gǔ
yuān gǔ
tán gǔ
xiá gǔ
gǎ gǔ
bó gǔ
fǎng gǔ
zhēn gǔ
dù gǔ
diào gǔ
huāng gǔ
dài gǔ
kuàng gǔ
jī gǔ
guàn gǔ
tōng gǔ
dà gǔ
kàng gǔ
fǎn gǔ
mù gǔ
dào gǔ
qióng gǔ
yuán gǔ
kāi gǔ
jìn gǔ
miǎo gǔ
chóu gǔ
fǔ gǔ
huáng gǔ
qú gǔ
chōng gǔ
fǎng gǔ
gá gǔ
jiǎng gǔ
qīng gǔ
pán gǔ
zhí gǔ
lóng gǔ
fǎng gǔ
xíng gǔ
shī gǔ
jù gǔ
zhèn gǔ
hún gǔ
qí gǔ
chū gǔ
bàn gǔ
wǎng gǔ
bù gǔ
yuǎn gǔ
dǎo gǔ
shì gǔ
zì gǔ
kuàng gǔ
mài gǔ
gāo gǔ
lú gǔ
jiǎn gǔ
fāng gǔ
tài gǔ
sān gǔ
měng gǔ
gèn gǔ
jī gǔ
shàng gǔ
shuō gǔ
huái gǔ
pǔ gǔ
lǎn gǔ
qiú gǔ
tè gǔ
tài gǔ
bī gǔ
zuò gǔ
xué gǔ
mó gǔ
qiān gǔ
lì gǔ
nǚ gǔ
jí gǔ
cháng gǔ
chún gǔ
lǐ gǔ
wàn gǔ
yǒu gǔ
wǔ gǔ
jiǒng gǔ
jiàn gǔ
tǔ gǔ
dá gǔ
qī gǔ
dān gǔ
xī gǔ
ào gǔ
xiān gǔ
lì gǔ
shàng gǔ
hóng gǔ
xiū gǔ
⒈ 议说古代的事情。
引北齐颜之推《颜氏家训·勉学》：“公私宴集，谈古赋诗。”
宋方岳《日食守局》诗：“辟雍诸儒坐读书，谈古谈今自惊愕。”
鲁迅《坟·宋民间之所谓小说及其后来》：“虽说小说家亦复‘谈论古今，如水之流’，但其谈古当是引证及装点。”
谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。
古读音：gǔ古gǔ(1)（名）古代（跟‘今’相对）：太～｜厚今薄～。(2)（形）经历多年的：～画｜这座庙～得很。(3)（名）古体诗：五～｜七～。(4)（Gǔ）姓。