tán yán
tán yì
tán wù
tán gòu
tán fēng
tán duì
tán jīn
tán xù
tán yǒng
tán yàn
tán jià
tán zhōu
tán jī
tán bīn
tán dào
tán jī
tán kuǎn
tán jīng
tán zhù
tán bó
tán xiè
tán sēng
tán xí
tán bīng
tán xìng
tán tiān
tán cóng
tán chán
tán fǎng
tán kōng
tán jiàn
tán gōng
tán xuè
tán xuán
tán xū
tán sù
tán jué
tán biàn
tán fēng
tán jiāo
tán xīn
tán miào
tán xiào
tán shuō
tán pàn
tán zī
tán kè
tán cí
tán xì
tán zhǔ
tán lǐ
tán cì
tán lùn
tán xiào
tán gǔ
tán jiàn
tán yǔ
tán niáng
tán jiǎng
tán bǐng
tán jù
tán lào
tán fēi
tán cí
tán liào
tán yǎn
tán róng
tán cháo
tán pái
tán chēng
tán tán
tán yíng
tán yōu
tán biàn
tán tǔ
tán yì
tán nián
tán qǐ
tán tuō
tán huà
tán píng
⒈ 言谈调笑。 《三国志·蜀志·张裔传》：“﹝裔﹞北诣亮諮事，送者数百，车乘盈路。
引裔还书与所亲曰：‘近者涉道，昼夜接宾，不得寧息，人自敬丞相长史，男子张君嗣附之，疲倦欲死。’其谈啁流速，皆此类也。”
谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。
啁读音：zhōu,zhāo,tiào[ zhōu ]1. 〔啁啾〕形容鸟叫声。
2. 〔啁噍〕形容鸟叫声。