guǎ xiōng
guǎ zhì
guǎ qiǎn
guǎ lí
guǎ yíng
guǎ chéng
guǎ gū
guǎ chén
guǎ huǐ
guǎ duàn
guǎ guò
guǎ zǐ
guǎ jūn
guǎ lā
guǎ chóu
guǎ jiàn
guǎ tài
guǎ shuāng
guǎ fū
guǎ chóu
guǎ fu
guǎ hàn
guǎ hé
guǎ wén
guǎ yǔ
guǎ liè
guǎ hé
guǎ gōng
guǎ yuē
guǎ mín
guǎ lì
guǎ qíng
guǎ shòu
guǎ lǜ
guǎ qì
guǎ mèi
guǎ méng
guǎ qīng
guǎ jiāng
guǎ huáng
guǎ zhī
guǎ dàn
guǎ ruò
guǎ lòu
guǎ dú
guǎ zhù
guǎ wéi
guǎ dàn
guǎ jiǔ
guǎ bái
guǎ tóu
guǎ móu
guǎ sǎo
guǎ fā
guǎ mò
guǎ fá
guǎ fù
guǎ jiāo
guǎ shǎo
guǎ cǎo
guǎ yú
guǎ àn
guǎ lǎo
guǎ yuàn
guǎ lì
guǎ dàn
guǎ shì
guǎ qiàn
guǎ dé
guǎ rén
guǎ là
guǎ shěn
guǎ wèi
guǎ nián
guǎ chóu
guǎ qī
guǎ zhuàng
guǎ ǒu
guǎ hè
guǎ shí
guǎ mìng
guǎ lǎo
guǎ qù
guǎ shuāng
guǎ yù
guǎ kè
guǎ huān
guǎ yán
guǎ mào
guǎ xiá
guǎ dǎng
guǎ tú
guǎ ǒu
guǎ cù
guǎ fāng
guǎ xué
guǎ jū
guǎ xiān
guǎ yóu
guǎ ài
guǎ là
guǎ tè
guǎ hú
guǎ xìn
guǎ bó
guǎ néng
guǎ mǔ
guǎ nè
guǎ chù
guǎ sè
guǎ ēn
bái shǎo
chǐ shǎo
kuò shào
jiǎn shǎo
zhì shǎo
bù shǎo
hóng shǎo
xiǎn shǎo
gòng shǎo
xī shǎo
kōng shǎo
xiē shǎo
guǎ shǎo
dǐng shǎo
dà shào
quē shǎo
qīng shǎo
jiǎn shǎo
yì shǎo
qì shǎo
hào shǎo
è shào
hěn shǎo
háo shào
xǔ shǎo
fǎn shǎo
zhòng shǎo
guì shǎo
sōng shǎo
lǎo shào
miǎo shǎo
quē shǎo
kuì shǎo
sān shào
jiàn shǎo
duō shǎo
nián shào
shuāi shǎo
xī shǎo
jué shǎo
fá shǎo
duǎn shǎo
sì shào
cháng shǎo
⒈ 少。
引《后汉书·度尚传》：“﹝度尚﹞乃宣言卜阳、潘鸿作贼十年，习於攻守，今兵寡少，未易可进，当须诸郡所发悉至，尔乃并力攻之。”
《晋书·忠义传·虞悝》：“但鄙州荒弊，粮器空竭，舟舰寡少，难以进讨。”
宋马永卿《嬾真子》卷三：“吾祖僕射忠肃公亮知荆南府日，常苦嗣续寡少。”
寡guǎ(1)（形）少；缺少（跟‘众、多’相对）：～欢｜沉默～言｜～不敌众｜孤陋～闻。(2)（形）淡而无味：清汤～水。(3)（形）妇女死了丈夫：守～｜～居。
少读音：shǎo,shào[ shǎo ]1. 数量小的，与“多”相对：多少。少量。少许。
2. 缺，不够：缺少。减少。
3. 不经常：少有。少见。
4. 短时间：少等。少候。少顷。
5. 丢，遗失：屋里少了东西。
6. 轻视：“且夫我尝闻少仲尼之闻而轻伯夷之义者，如吾弗信，今我睹子之难穷也”。