guǎ yuē
guǎ zǐ
guǎ yíng
guǎ tài
guǎ mǔ
guǎ dǎng
guǎ chéng
guǎ ēn
guǎ bó
guǎ hè
guǎ mào
guǎ xìn
guǎ zhì
guǎ huān
guǎ jiāo
guǎ guò
guǎ liè
guǎ xiá
guǎ hú
guǎ dú
guǎ qiǎn
guǎ jiāng
guǎ qī
guǎ chóu
guǎ wéi
guǎ rén
guǎ fū
guǎ mò
guǎ jiǔ
guǎ yú
guǎ chén
guǎ yù
guǎ tè
guǎ jiàn
guǎ cǎo
guǎ yǔ
guǎ dé
guǎ lǜ
guǎ huáng
guǎ shěn
guǎ chóu
guǎ dàn
guǎ zhuàng
guǎ fāng
guǎ yán
guǎ wén
guǎ shuāng
guǎ lǎo
guǎ sǎo
guǎ hàn
guǎ bái
guǎ là
guǎ huǐ
guǎ lí
guǎ nè
guǎ yóu
guǎ sè
guǎ mèi
guǎ móu
guǎ xiān
guǎ fá
guǎ lì
guǎ ǒu
guǎ qù
guǎ shòu
guǎ lì
guǎ àn
guǎ chù
guǎ qíng
guǎ là
guǎ gū
guǎ zhù
guǎ qīng
guǎ xiōng
guǎ mìng
guǎ gōng
guǎ duàn
guǎ kè
guǎ lòu
guǎ qiàn
guǎ dàn
guǎ zhī
guǎ tóu
guǎ chóu
guǎ yuàn
guǎ shǎo
guǎ nián
guǎ hé
guǎ tú
guǎ hé
guǎ lā
guǎ shí
guǎ shuāng
guǎ mín
guǎ ruò
guǎ méng
guǎ shì
guǎ lǎo
guǎ ǒu
guǎ wèi
guǎ xué
guǎ néng
guǎ qì
guǎ ài
guǎ fu
guǎ jūn
guǎ cù
guǎ jū
guǎ fā
guǎ dàn
guǎ fù
lián dú
qún dú
sān dú
wéi dú
jī dú
wēi dú
tǒng dú
guǎ dú
jìng dú
wéi dú
gū dú
pín dú
bào dú
yōu dú
juàn dú
lí dú
jiǎn dú
quán dú
hé dú
sù dú
qióng dú
dān dú
lù dú
shī dú
bù dú
qún dú
hé dú
jiè dú
zhēn dú
jǐn dú
fēi dú
fěi dú
zhí dú
qǐ dú
shèn dú
jiàn dú
kuài dú
huáng dú
qióng dú
wēi dú
zhuān dú
qióng dú
hè dú
jīn dú
dān dú
⒈ 没有配偶和子女的老年人。
引《逸周书·大聚》：“市有五均，早暮如一，送行逆来，振乏救穷。老弱疾病，孤子寡独，惟政所先。”
《后汉书·安帝纪》：“其务崇仁恕，賑护寡独，称朕意焉。”
⒉ 孤独，孤单。
引汉王逸《九思·悼乱》：“哀我兮寡独，靡有兮齐伦。”
三国魏曹丕《寡妇赋》：“伤薄命兮寡独，内惆悵兮自怜。”
寡guǎ(1)（形）少；缺少（跟‘众、多’相对）：～欢｜沉默～言｜～不敌众｜孤陋～闻。(2)（形）淡而无味：清汤～水。(3)（形）妇女死了丈夫：守～｜～居。
独读音：dú独dú(1)本义：（形）单独、独自。(2)（副）唯独；表示唯一：～有一人。(3)（形）自私；容不得人：这人真～。